Πανόραμα Νότιας Ινδίας – Χριστούγεννα

Συγκέντρωση στο αεροδρόμιο και άφιξη μέσω ενδιάμεσου προορισμού στο Μπανγκαλόρ, την πρωτεύουσα της επαρχίας Καρνατάκα. Στην έξοδο του αεροδρομίου μια γλυκιά ζέστη μάς συνεπαίρνει και το τροπικό κλίμα μάς εισάγει στη μοναδική ατμόσφαιρα της περιοχής. Άμεση τακτοποίηση στο ξενοδοχείο.

Η πόλη Μπανγκαλόρ έχει κτιστεί στο οροπέδιο Ντεκάν, στο κεντρικό τμήμα της Νότιας Ινδίας. Ως κοιτίδα της υψηλής τεχνολογίας, φιλοξενεί πανεπιστήμια και κέντρα έρευνας, βιομηχανίες τηλεπικοινωνιών, αεροναυπηγικής και κατασκευής όπλων. Γνωστή και ως «Πόλη των Κήπων» ή «Σίλικον Βάλεϊ της Ινδίας», η Μπανγκαλόρ (που ονομάζεται επίσημα Μπενγκαλουρού) είναι ένας τεχνολογικός παράδεισος, η πόλη με τις περισσότερες εταιρείες πληροφορικής στη χώρα. Έδρα της κινηματογραφικής βιομηχανίας, η περιοχή παράγει περισσότερες από 80 ταινίες τον χρόνο ενώ διαθέτει ένα πλήθος θεάτρων και μουσικών εκδηλώσεων. Πρώτος σταθμός στην ξενάγησή μας ο βοτανικός κήπος Lalbagh, εκεί όπου ο κυβερνήτης Hyder Ali, το 1760, σχεδίασε αυτό το μοναδικό τοπίο με τα υπεραιωνόβια δέντρα, μια όαση ηρεμίας, γαλήνης και χαλάρωσης στον αστικό ιστό της πόλης, Θα περπατήσουμε σε ένα καταπράσινο παράδεισο έκτασης 240 στρεμμάτων και θα θαυμάσουμε τη διάταξη, τη συντήρηση και τη φυσική ομορφιά του τοπίου που το έκαναν να έχει κερδίσει μια εξέχουσα θέση ανάμεσα στους κήπους του κόσμου και να θεωρείται ως ένας από τους καλύτερους κήπους στην Ανατολή.

Βοτανικός κήπος Lalbagh, Μπανγαλόρ, Ινδία

Στη συνέχεια επισκεπτόμαστε το θερινό παλάτι του Τίπου Σουλτάν, χτισμένο εξ ολοκλήρου από ξύλο τικ, στολισμένο με κίονες, καμάρες και μπαλκόνια. Με μοτίβα λουλουδιών να διακοσμούν τους τοίχους και πορτρέτα των ανθρώπων και των τόπων της εποχής εκείνης, μας αναγάγει σε μια άλλη εποχή, αυτήν του 1791. Η σημερινή όμως μέρα μάς επιφυλάσσει και μια διαφορετική έκπληξη. Στην πορεία της διαδρομής μας προς το Χασάν θα μας προκαλέσει δέος το μεγαλύτερο μονολιθικό άγαλμα του κόσμου, ύψους 17μ., αυτό του αγίου – θεού Γκοματεσβάρα στην περιοχή Σραβαναμπελαγκόλα. Ο χώρος είναι ιερός για τους προσκυνητές και οπαδούς του Ζαϊνισμού. Κάθε δώδεκα χρόνια, χιλιάδες πιστοί συναθροίζονται εδώ για να συμμετέχουν στην Mahamastakabhisheka, μια θεαματική τελετή κατά τη διάρκεια της οποίας το άγαλμα εξαγνίζεται με νερό, αλεύρι ρύζι, ζάχαρη, χυμό ζαχαροκάλαμου, πάστα σανδαλόξυλου, σαφράν και περιβάλλεται με λουλούδια.

Η ημέρα μας ξεκινάει με την επίσκεψη στην πόλη Μπελούρ, γνωστή για το ναό Τσενακεσάβα, ένα από τα καλύτερα δείγματα αρχιτεκτονικής της δυναστείας Χοϊσάλα.

Μαϊσόρ, Ινδία

Χτίστηκε από τον βασιλιά Βισνουαρντάνα σε ανάμνηση της νίκης του κατά της δυναστείας των Τσόλα, το 1117. Ο θρύλος αναφέρει ότι χρειάστηκαν 103 χρόνια για να ολοκληρωθεί. Η πρόσοψη του ναού είναι διακοσμημένη με περίπλοκα γλυπτά από ελέφαντες, λιοντάρια, άλογα, αισθησιακές χορεύτριες και επεισόδια από τα ινδικά μυθολογικά έπη. Συνεχίζουμε για τη Halebedu (κυριολεκτικά «παλιά πόλη») και βασιλική πρωτεύουσα της δυναστείας των Χοισάλα, τον 12ο αιώνα. Ο ναός, ο οποίος φρουρείται από τον ταύρο Nandi, δεν ολοκληρώθηκε ποτέ, παρά τα 86 χρόνια των εργασιών και αποτελεί ένα από τα καλύτερα δείγματα της αρχιτεκτονικής των χρόνων της δυναστείας αυτής. Οι τοίχοι του ναού Χοϊσαλεσάβα, που χρονολογείται από το 1121, καλύπτονται με μια ατελείωτη ποικιλία παραστάσεων από την ινδουιστική μυθολογία, με ζώα, πουλιά και χορευτικές αναπαραστάσεις θεοτήτων. Άφιξη στη Μαϊσόρ το βραδάκι, με ένα πλήθος πρωτόγνωρων εικόνων να μας συντροφεύουν.

Η πόλη Μαϊσόρ, χτισμένη στους πρόποδες του λόφου Τσαμουντί υπήρξε πρωτεύουσα του Βασιλείου του Mysore για σχεδόν έξι αιώνες, από 1399 μέχρι το 1947. Προστάτες της τέχνης και του πολιτισμού, οι ηγέτες της δυναστείας Wodeyar, συνέβαλαν σημαντικά στην πολιτιστική ανάπτυξη της πόλης. Η πολιτιστική ατμόσφαιρα της περιοχής δικαιολογημένα της προσέδωσε τον χαρακτηρισμό Πολιτιστική πρωτεύουσα της Karnataka.

Μαϊσόρ, Ινδία

Η πόλη είναι γνωστή για τα υπέροχα παλάτια της, για τις εορταστικές εκδηλώσεις που λαμβάνουν χώρα κατά τη διάρκεια του Dasara φεστιβάλ, όταν συρρέει σε αυτήν ένας μεγάλος αριθμός τουριστών, αλλά και για τα καταπληκτικά παραδοσιακά μεταξωτά σάρι. Το παλάτι της Μαϊσόρ αποτελεί ένα από τα πιο διάσημα τουριστικά αξιοθέατα στην Ινδία, μετά το Ταζ Μαχάλ, ενώ δέχεται πάνω από 6 εκατομμύρια επισκέπτες ετησίως. Χτισμένο σε ινδο σαρακηνό ρυθμό, υπήρξε η έδρα των αρχόντων της πόλης από τον 14ο αιώνα. Η σημερινή του μορφή ανάγεται στο 1912 οπότε και ολοκληρώνεται, κατά τη διάρκεια της βασιλείας του μαχαραγιά Jayachamarajendra Wadiyar. Καμάρες, τρούλοι, πυργίσκοι, κιονοστοιχίες και γλυπτά συνθέτουν ένα εκπληκτικό τριώροφο κτίριο με κυρίαρχο υλικό τον γκρι γρανίτη και το βαθύ ροζ μάρμαρο. Το σκηνικό πλαισιώνεται από δώδεκα ινδουιστικούς ναούς, ο παλαιότερος από τους οποίους χτίστηκε τον 14ο αιώνα και ο πιο πρόσφατος το 1953. Στην ξενάγηση πόλης δεν θα μπορούσαμε να παραλείψουμε την επίσκεψή μας στο παλάτι Jaganmohan, ένα από τα πιο διάσημα παλάτια της βασιλικής πόλης, κατασκευασμένο το 1861, από τον βασιλιά Krishnaraja Wodeyar ΙΙΙ, σε παραδοσιακό ινδουιστικό ρυθμό. Σήμερα φιλοξενεί την πινακοθήκη της πόλης. Εκπληκτικοί πίνακες που μας μεταφέρουν σε άλλες εποχές αλλά και μοναδικά εκθέματα όπως πολεμικά όπλα, μουσικά όργανα, γλυπτά, σκεύη, αντίκες κέρματα και νομίσματα εκτίθενται στο μοναδικό αυτό κτίριο. Η πανοραμική θέα της πόλης από την κορυφή του λόφου Τσαμουντεσβάρ όπως και η επίσκεψή μας στον ομώνυμο ναό θα μας βοηθήσει να κατανοήσουμε την ρυμοτομία και αρχιτεκτονική του όλου τοπίου. Το απόγευμα θα επισκεφτούμε το Σριρανγκαπάτναμ, ένα νησάκι με σχήμα ωοειδές, στον ποταμό Cauvery, στην περιοχή Mandya. H πανοραμική ξενάγηση στο φρούριο, στα δυτικά του νησιού, θα μας φέρει στον τόπο δολοφονίας του Tipu Sultan από τις βρετανικές δυνάμεις.

Σε απόσταση 33 χλμ. από την Μαϊσόρ, βρίσκεται ο ναός Chennakesava, στην περιοχή Σομναπούρ. Ο ινδουιστικός αυτός ναός αποτελεί ένα από τα καλύτερα δείγματα της δυναστείας Χοϊσάλα. Χτίστηκε το 1268 και είναι περίτεχνα διακοσμημένος με ανάγλυφες αναπαραστάσεις. Ο αστεροειδής σχηματισμός στον σχεδιασμό του, η κυκλική διάρθρωση των πύργων και οι απεικονίσεις από το έπος μαχαμπαράτα μας εντυπωσιάζουν. Αργότερα μεταφερόμαστε στο σιδηροδρομικό σταθμό του Μπανγκαλόρ, όπου θα επιβιβαστούμε στο τρένο για το Μαντράς, την τέταρτη μεγαλύτερη πόλη της χώρας, σημαντικό βιομηχανικό και διοικητικό κέντρο. Άφιξη και μεταφορά στο ξενοδοχείο.

Η Τσεννάι, περισσότερο γνωστή, ιδιαίτερα στους ναυτικούς, με το όνομα Μαντράς, είναι σπουδαία μεγαλούπολη της Ινδίας, πρωτεύουσα της ομοσπονδιακής πολιτείας Ταμίλ Ναντού και το δεύτερο σε κίνηση εμπορικό λιμάνι της ανατολικής Ινδίας μετά την Καλκούτα. Καταλαμβάνει έκταση 426,5 τ.χλμ. και ο πληθυσμός της αριθμεί τους 4.681.000 κατοίκους. Η πόλη βρίσκεται στον κόλπο της Βεγγάλης, στην ακτή Κορομάντελ, αποτελώντας σπουδαίο οικονομικό και εμπορικό κέντρο, έχοντας παράλληλα χαρακτηριστεί «Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Νότιας Ινδίας”. Οι ουρανοξύστες, η εκρηκτική βιομηχανική ανάπτυξη και ο δυτικός τρόπος ζωής έχουν μεταβάλει τελείως την εικόνα της από αυτήν της παραγκούπολης των δεκαετιών του 1950 και του 1960. Ο ναός Kapaleeshwarar αποτελεί ένα χαρακτηριστικό δείγμα δραβιδικής αρχιτεκτονικής και δεσπόζει στην περιοχή, αφιερωμένος στον Σίβα. Διασχίζοντας τμήμα της παραλιακής λεωφόρου, μήκους 13 χλμ. θα γνωρίσουμε το οχυρό του Αγίου Γεωργίου, την εκκλησία της Παρθένου, η πρώτη εκκλησία που κτίστηκε στην Ινδία το 1860, την εκκλησία του Αγίου Θωμά και θα ξεναγηθούμε στο Εθνικό μουσείο, το οποίο και φιλοξενεί μια σπάνια συλλογή μπρούτζινων αγαλματίδιων της δυναστείας Τσόλα (9ος – 13ος αιώνας). Η πορεία της διαδρομής μας προς το Μαχαλπουράμ θα μας φέρει στην πόλη Καντσιπουράμ, μια από τις 7 ιερές πόλεις της Ινδίας. Ήταν η πρωτεύουσα της δυναστείας Παλλάβα (6ος – 8ος αιώνας). Στην περιοχή δέσποζαν περισσότεροι από 1000 ναοί, σήμερα σώζονται 70. Θα επισκεφτούμε τον μεγαλοπρεπή ναό Kanchi Kailasanathar, χτισμένος τον 7ο αιώνα, χαρακτηριστικό δείγμα δραβικής αρχιτεκτονικής, αφιερωμένο στον Σίβα. Οι ψηλοί πύργοι, ο ψαμμίτης και ο γρανίτης, αλλά και οι εντυπωσιακοί πυλώνες δημιουργούν ένα ανυπέρβλητο σύμπλεγμα που μας υποβάλλει. Στην ευρύτερη περιοχή ένα πλήθος τεχνιτών, υφαίνουν με την παραδοσιακή τεχνική μεταξωτά υφάσματα με χρώματα και σχέδια που μας γοητεύουν. Μια σύντομη στάση σε ένα εργαστήρι θα μας φέρει σε επαφή με την οικεία παράδοση.

Ο ναός της Ακτής στο Μαχαλιπουράμ αποτελείται από ένα σύμπλεγμα τριών ναών κτισμένων στον κόλπο της Βεγγάλης, στις όχθες της Ακτής Coromandel. Πιθανότατα λειτούργησε στο παρελθόν, εκτός από λατρευτικός χώρος, ως ορόσημο για την πλοήγηση των πλοίων των ναυτικών. Η πυραμιδοειδής μορφή του με θέα στον ωκεανό κόβει την ανάσα. Οι δύο κύριοι ναοί είναι αφιερωμένοι στον Σίβα, ενώ ο μικρότερος στον Βίσνου. Το ναϊκό σύμπλεγμα είναι μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς της UNESCO. H ξενάγησή μας θα συνεχιστεί με την επίσκεψή μας στο σύμπλεγμα των 7 Rathas. Πρόκειται για επτά μονολιθικούς ναούς, μεγάλους βράχους, όπου έχουν λαξευτεί ιερά, τοποθετημένους σε μια ευθεία γραμμή, σαν να αναδύονται από το νερό. Αφήνοντας το Μαχαλιπουράμ, κατευθυνόμαστε προς το Ποντισερί, μια περιοχή με έντονα τα ίχνη της γαλλικής παρουσίας, αφού μέχρι το 1954 υπήρξε γαλλική αποικία. Η περιήγησή μας στα δρομάκια της πόλης με τα υπέροχα σπιτάκια που μας μεταφέρουν στις αρχές του περασμένου αιώνα και η μετάβασή μας στο άστραμ του φιλοσόφου Σρι Αουρομπίντο θα ολοκληρώσει τη γνωριμία μας με αυτή την τόσο διαφορετική περιοχή της Ινδίας.

Ναός της ακτής, Μαχαλιπουράμ, Ινδία

Το πρωί αναχωρούμε για το Τσινταμπαράμ μια πόλη με μακρόχρονη ιστορία που διοικήθηκε από σημαντικές δυναστείες όπως των Τσόλας και των Παλάβας. Λέγεται μάλιστα πως σε αυτή την περιοχή κάποτε βρισκόταν το ιερό δάσος Τίλαϊ, τόπος προσκυνήματος για τους Σιβαϊστές του ινδουισμού. Αυτός ίσως είναι και ο λόγος που στην πόλη χτίστηκε ένας κορυφαίος, από άποψη αρχιτεκτονικής, ναός του Σίβα Ναταράτζα. Πρόκειται για ένα ναϊκό συγκρότημα αφιερωμένο στον σημαντικότερο θεό του ινδουιστικού πάνθεου ο οποίος σε αντίθεση με τους άλλους ναούς, στο κεντρικό ιερό δεν βρίσκεται το σύμβολο του Λίνγκαμ αλλά ο ίδιος ο Σίβα απεικονιζόμενος να χορεύει τον κοσμικό χορό του. Συνεχίζουμε για την Τανζόρ. Εδώ θα έρθουμε σε επαφή με έναν από τους ωραιότερους ναούς, χτισμένος το 1010, στα χρόνια της δυναστείας των Τσόλα, τον ναό Brihadishwara. Αφιερωμένος στο Σίβα και δημιουργημένος από γρανίτη, μάς καθηλώνει τόσο με τα οχυρωματικά έργα που τον περιβάλλουν, κυρίως όμως με το βιμάνα (πύργο πάνω από το ιερό), 60 μέτρα ψηλό, έναν από τους ψηλότερους στον κόσμο. Ο θόλος που καλύπτει την οροφή του ιερού ζυγίζει 80 τόνους και τοποθετήθηκε στην κορυφή χρησιμοποιώντας μια ράμπα μήκους 6 χλμ., ακολουθώντας την παραδοσιακή τεχνική των Αιγυπτίων ως προς την κατασκευή των πυραμίδων. Άφιξη στην Τανζόρ και διανυκτέρευση.

Πλησιάζοντας προς το Τρίτσι ή το Τιρουτσιράπαλι, αντικρίζουμε το Δέλτα του ποταμού Κάβερι, ο οποίος ρέει από απόσταση 16 χλμ. δυτικά της πόλης, χωρίζεται στη συνέχεια σε δύο ρεύματα και σχηματίζει το νησί της Srirangam. θα επισκεφτούμε τον ναό Ραγκαναθασουάμι, έναν από τους πιο ιερούς ινδουιστικούς ναούς αφιερωμένους στην θεότητα Ραανγκανάθα, μια μεταμόρφωση του Βισνού. Ο ναός αποτελεί το μεγαλύτερο ναϊκό συγκρότημα της Ινδίας, καλύπτοντας έκταση 600 στρεμμάτων. Περικλείεται από 7 τείχη και διακοσμείται από 21 γκοπουράμ!

Ναός Ρανγκαναθουσάμι, Σιριρανγκαμ, Ινδία

Η μετάβασή μας στο οχυρό του Βράχου, στην κορυφή του οποίου δεσπόζει ο ναός αφιερωμένος στον θεό Γκαναπάθι, μας κόβει την ανάσα. 437 σκαλοπάτια, φυσικά χωρίς παπούτσια, και από εκεί ψηλά η πανοραμική θέα της πόλης, θα μας ανταμείψει.

Η μέρα μας σήμερα είναι αφιερωμένη στον πιο εντυπωσιακό ίσως ναό της Ινδίας, αφιερωμένος στην Παραβάτι, σύζυγο του Σίβα, που στην περιοχή φέρει την ονομασία Μινακσί. Ο ναός βρίσκεται στο κέντρο της πόλης, αποτελεί θα λέγαμε την καρδιά της. Η σημερινή του δομή ανάγεται στο 1623 ενώ ο πρώτος ναός κατασκευάζεται στο ίδιο σημείο, τον 6ο αιώνα. 14 πύργοι (gopura) περιβάλλουν το όλο συγκρότημα ενώ δύο χρυσοί θόλοι (βιμάνα) καλύπτουν τα ιερά. Ο ναός προσελκύει 15.000 επισκέπτες ημερησίως, κάθε δε Παρασκευή περισσότερους από 25.000 και συγκαταλέγεται στη λίστα των «νέων επτά θαυμάτων του κόσμου».

Ναός Μιναξί, Τανζόρ Ινδία

Το απόγευμα θα έχουμε την ευκαιρία να επισκεφτούμε την εντυπωσιακή τελετή κλεισίματος της ημέρας στον ιερό ναό της πόλης. Θα μας συναρπάσει το πολύβουο πλήθος με την πολυχρωμία και την έντονη θρησκευτικότητα που το διακρίνει. Στην ξενάγηση της πόλης Μαντουράι δεν θα μπορούσαμε να παραλείψουμε την επίσκεψή μας στο παλάτι Thirumalai Nayak, ένα ανάκτορο που στο απόγειο της δόξας του η δομή του ήταν τέσσερις φορές μεγαλύτερη από τη σημερινή. Κατασκευάστηκε ως βασιλική κατοικία τον 17ο αιώνα. Ο σχεδιασμός και η αρχιτεκτονική είναι ένα μείγμα δαρβιδικής και ισλαμικής τέχνης. Θόλοι, αψίδες και μια κεντρική αυλή περιβαλλόμενη από πυλώνες δημιουργούν ένα μοναδικό σκηνικό.

H σημερινή ημέρα θα μας φέρει σε επαφή με την καταπληκτική γενναιοδωρία της φύσης, ένα περιβάλλον απαράμιλλης ομορφιάς, πλούσιας ποικιλομορφίας και εκπληκτικής γοητείας. Στα βουνά Munnar βρίσκονται ορισμένες από τις μεγαλύτερες φυτείες τσαγιού στον κόσμο. Κλαδεμένοι επιμελώς, οι θάμνοι του δημοφιλούς αυτού φυτού διακοσμούν τους καλοσχηματισμένους λόφους της περιοχής διαμορφώνοντας ένα υπέροχο σκηνικό, όπου αποδεικνύεται πόσο δημιουργική μπορεί να είναι η σύμπραξη ανθρώπου και φύσης. Στην καμπή των δύο ποταμών Periyar και Pamba βρίσκεται το Εθνικό Πάρκο και Καταφύγιο Άγριας Ζωής Periyar. Σε υψόμετρο 1000 μέτρων, σε μια ειδυλλιακή λίμνη, σε έναν εθνικό δρυμό με ελέφαντες, αντιλόπες, βίσωνες, μαϊμούδες και μοναδικά πουλιά, θα απολαύσουμε μια υπέροχη βαρκάδα. Το κλίμα ιδιαίτερα δροσερό και ευχάριστο θα μας συντροφεύει ενώ η γαλήνη και η ηρεμία της περιοχής θα είναι μια μοναδική ανάπαυλα από την πολυβοΐα των μεγαλουπόλεων. Με έναν περίπατο στα γραφικά δρομάκια της πόλης Periyar, με τα μαγαζάκια που πωλούν χειροποίητα παραδοσιακά υφάσματα και κοσμήματα, θα κλείσουμε τη γνωριμία μας με το υπέροχο αυτό ορεινό τοπίο.

Εθνικό πάρκο Περιγιάρ

Σήμερα βρισκόμαστε στην Κεράλα, εδώ στη νοτιοδυτική Ινδία, σε έναν από τους δημοφιλέστερους προορισμούς του κόσμου. Η εκπληκτική φυσική ομορφιά της, οι χαλαροί ρυθμοί ζωής κι ένας πληθυσμός περήφανος που ζει σε αυτήν τη γωνιά του κόσμου είναι μόνο ορισμένοι από τους λόγους για τους οποίους η Kerala κατακτά γρήγορα και σταθερά την κορυφή των προτιμήσεων των ταξιδιωτών. Η ζωή εδώ κυλά με διαφορετικούς ρυθμούς. Η μαγευτική κρουαζιέρα στα κανάλια της Κεράλα, τα αποκαλούμενα backwaters και η διανυκτέρευσή μας στα ειδικά διαμορφωμένα πλοία, τα houseboats, θα μας φέρουν σε επαφή με ένα τελείως διαφορετικό τοπίο. Ένας ολόκληρος κόσμος αποκαλύπτεται σιγά σιγά γύρω μας, παρατηρώντας τους κατοίκους της περιοχής, στην καθημερινότητά τους, στις όχθες αυτών των καναλιών.

Βάρκες-βίλλες, Κεράλα Ινδία

Η μοναδική μας αυτή διαδρομή στη νότια Ινδία θα μας φέρει στο Κοτσίν, τον τελευταίο σταθμό του οδοιπορικού μας. Μετά την άφιξη και εγκατάσταση στο ξενοδοχείο, μια διαφορετική παράσταση θα ολοκληρώσει τη γνωριμία μας με τις πολιτισμικές παραδόσεις αυτής της χώρας. Η παρακολούθηση του φημισμένου χορού Κατακάλι αποτελεί πραγματικά μια συναρπαστική εμπειρία. Δύο ηθοποιοί προετοιμάζονται μπροστά μας, βάφοντας τα πρόσωπα και φορώντας τα αυτοσχέδια κοστούμια τους. Οι μορφασμοί, οι κινήσεις και οι κραυγές τους, σε απόλυτο συγχρονισμό με τους ήχους των κρουστών, στην παράσταση που ακολουθεί, μας αναπαριστά σκηνές από την ινδική μυθολογία και μας συναρπάζει.

Η πόλη Κοτσίν γνωστή ως η Βασίλισσα της Αραβικής Θάλασσας, ήταν ένα σημαντικό εμπορικό κέντρο μπαχαρικών στη δυτική ακτή της Ινδίας από τον 14ο αιώνα και μετά. Έλληνες, Ρωμαίοι, Εβραίοι, Σύριοι, Άραβες, Κινέζοι και στη συνέχεια Πορτογάλοι και Άγγλοι αποικιοκράτες κυριαρχούν στην περιοχή και δίνουν το στίγμα τους στο πέρασμα των χρόνων. Η ίδια η πόλη κατέχει την πρώτη θέση στον συνολικό αριθμό των διεθνών και εγχώριων τουριστικών αφίξεων στην Κεράλα. Η περιπλάνησή μας στην Παλιά Πόλη, κέντρο του εμπορίου μπαχαρικών για αιώνες, θα μας οδηγήσει στην εκκλησία του Αγίου Φραγκίσκου, της παλιότερης ευρωπαϊκής εκκλησίας στην Ινδία, εκεί όπου βρίσκεται και ο πρώτος τάφος του Βάσκο Ντα Γκάμα. Μεγάλης ιστορικής κι αισθητικής αξίας είναι επίσης η Συναγωγή Paradesi η παλιότερη εν λειτουργία συναγωγή της κοινοπολιτείας. Η ξενάγησή μας θα συνεχιστεί με την επίσκεψή μας στο πρώην Ολλανδικό Παλάτι, κατοικία του πρώην μαχαραγιά, διακοσμημένο με τις ωραιότερες ίσως τοιχογραφίες της νοτίου Ινδίας. Τα κινέζικα δίχτυα, οι τεράστιες αυτές μηχανικές επινοήσεις, που επικρέμονται πάνω από τη θάλασσα, και ακόμη και σήμερα χρησιμοποιούνται ως τρόπος συλλογής αλιευμάτων, αποτελεί ένα από τα πιο χαρακτηριστικά σημεία της περιοχής.

Οι κατοικίες των Πορτογάλων αποικιοκρατών, τα ερείπια κτιρίων από την εποχή της βρετανικής κυριαρχίας, τα παμπάλαια τζαμιά, τα μικρομάγαζα, η αγορά των μπαχαρικών και οι πολυτελείς μπουτίκ δημιουργούν μια μοναδική ατμόσφαιρα στην πόλη.

Κοτσίν, Ινδία

Νωρίς τα ξημερώματα μεταφερόμαστε στο αεροδρόμιο του Κοτσίν απ’ όπου και ξεκινά η επιστροφή μας για την Αθήνα μέσω ενδιάμεσου σταθμού.