Μεγάλος γύρος Νότιας Ινδίας Κεράλα Κοϊμπατόρ

Πτήση για τη Νότια Ινδία, μέσω ενδιάμεσου σταθμού.

Άφιξη τα ξημερώματα στη Μπανγκαλόρ και άμεση μεταφορά στο ξενοδοχείο μας για ξεκούραση, πριν τη γνωριμία μας με την πόλη. Η Μπανγκαλόρ έχει κτιστεί στο οροπέδιο Ντεκάν, στο κεντρικό τμήμα της Νότιας Ινδίας. Ως κοιτίδα της υψηλής τεχνολογίας, φιλοξενεί πανεπιστήμια και κέντρα έρευνας, βιομηχανίες τηλεπικοινωνιών, αεροναυπηγικής και κατασκευής όπλων. Γνωστή και ως «Πόλη των Κήπων» ή «Σίλικον Βάλεϊ της Ινδίας», η Μπανγκαλόρ (που ονομάζεται επίσημα Μπενγκαλουρού» είναι ένας τεχνολογικός παράδεισος, η πόλη με τις περισσότερες εταιρίες πληροφορικής στη χώρα. Έδρα της κινηματογραφικής βιομηχανίας, η περιοχή παράγει περισσότερες από 80 ταινίες το χρόνο, ενώ διαθέτει ένα πλήθος θεάτρων και μουσικών εκδηλώσεων. Πρώτος σταθμός στην ξενάγησή μας ο βοτανικός κήπος Lalbagh, εκεί όπου ο κυβερνήτης Hyder Ali, το 1760 σχεδίασε το μοναδικό αυτό τοπίο, με τα υπεραιωνόβια δέντρα, μία όαση γαλήνης, ηρεμίας και χαλάρωσης, στον αστικό ιστό της πόλης. Θα περπατήσουμε σε ένα καταπράσινο παράδεισο, έκτασης 240 στρεμμάτων και θα θαυμάσουμε η διάταξη, τη συντήρηση και τη φυσική ομορφιά του τοπίου που το έκαναν να έχει κερδίσει μία εξέχουσα θέση ανάμεσα στους κήπους του κόσμου και να θεωρείται ως ένας από τους καλύτερους κήπους στην Ανατολή. Στη συνέχεια επισκεπτόμαστε το θερινό παλάτι του Τίπου Σουλτάν, χτισμένο εξ ολοκλήρου από ξύλο τικ, στολισμένο με κίονες, καμάρες και μπαλκόνια. Με μοτίβα λουλουδιών να διακοσμούν τους τοίχους και πορτρέτα των ανθρώπων και των τόπων της εποχής εκείνης, μας ταξιδεύει σε μία άλλη εποχή, αυτήν του 1791.
Η σημερινή όμως ημέρα μας επιφυλάσσει και μία διαφορετική έκπληξη. Στην πορεία της διαδρομής μας προς το Χασάν θα μας προκαλέσει δέος το μεγαλύτερο μονολιθικό άγαλμα του κόσμου, ύψους 17 μέτρων, αυτό του αγίου – θεού Γκοματεσβάρα, στην περιοχή Σραβαναμπελαγκόλα. Ο χώρος είναι ιερός για τους προσκυνητές και οπαδούς του Ζαϊνισμού. Κάθε δώδεκα χρόνια, χιλιάδες πιστοί συναθροίζονται εδώ, για να συμμετάσχουν στην Mahamastakabhisheka, μία θεαματική τελετή, κατά τη διάρκεια της οποίας το άγαλμα εξαγνίζεται με νερό, αλεύρι, ρύζι, ζάχαρη, χυμό ζαχαροκάλαμου, πάστα σανταλόξυλου, σαφράν και περιβάλλεται με λουλούδια.

Η ημέρα μας ξεκινάει με την επίσκεψη στην πόλη Μπελούρ, γνωστή για το ναό Τσενακεσάβα, ένα από τα καλύτερα δείγματα αρχιτεκτονικής της δυναστείας Χοϊσάλα. Χτίστηκε από το βασιλιά Βισνουαρντάνα σε ανάμνηση της νίκης του κατά της δυναστείας των Τσόλα, το 1117. Ο θρύλος αναφέρει ότι χρειάστηκαν 103 χρόνια για να ολοκληρωθεί. Η πρόσοψη του ναού είναι διακοσμημένη με περίπλοκα γλυπτά από ελέφαντες, λιοντάρια, άλογα, αισθησιακές χορεύτριες και επεισόδια από τα ινδικά μυθολογικά έπη. Συνεχίζουμε για τη Halebedu (κυριολεκτικά «Παλιά Πόλη») και βασιλική πρωτεύουσα της δυναστείας των Χοϊσάλα, το 12^ο αιώνα. Ο ναός, ο οποίος φρουρείται από τον ταύρο Nandi, δεν ολοκληρώθηκε ποτέ, παρά τα 86 χρόνια των εργασιών και αποτελεί ένα από τα καλύτερα δείγματα της αρχιτεκτονικής των χρόνων της δυναστείας αυτής. Οι τοίχοι του ναού Χοϊσαλεσάβα, που χρονολογείται από το 1121, καλύπτονται με μία ατελείωτη ποικιλία παραστάσεων από την ινδουιστική μυθολογία, με ζώα, πουλιά και χορευτικές αναπαραστάσεις θεοτήτων. Άφιξη στο Μαϊσόρ το βραδάκι, με ένα πλήθος πρωτόγνωρων εικόνων να μας συντροφεύουν.

Η πόλη Μαϊσόρ, χτισμένη στους πρόποδες του λόφου Τσαμουντί, υπήρξε πρωτεύουσα του Βασιλείου Mysore, για σχεδόν έξι αιώνες, από το 1399 έως το 1947. Προστάτες της τέχνης και του πολιτισμού, οι ηγέτες της δυναστείας Wodeyar, συνέβαλαν σημαντικά στην πολιτιστική ανάπτυξη της πόλης. Η πολιτιστική ατμόσφαιρα της περιοχής δικαιολογημένα της προσέδωσε τον χαρακτηρισμό Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Karnataka. Η πόλη είναι γνωστή για τα υπέροχα παλάτια της, για τις εορταστικές εκδηλώσεις που λαμβάνουν χώρα κατά τη διάρκεια του Dasara φεστιβάλ, όταν συρρέει σε αυτήν ένας μεγάλος αριθμός τουριστών, αλλά και για τα καταπληκτικά παραδοσιακά μεταξωτά σάρι. Το παλάτι της Μαϊσόρ αποτελεί ένα από τα πιο διάσημα τουριστικά αξιοθέατα στην Ινδία, μετά το Ταζ Μαχάλ, ενώ δέχεται πάνω από 6 εκατομμύρια επισκέπτες ετησίως. Χτισμένο σε ινδοσαρακηνό ρυθμό, υπήρξε η έδρα των αρχόντων της πόλης από τον 14ο αιώνα. Η σημερινή του μορφή ανάγεται στο 1912, οπότε και ολοκληρώνεται, κατά τη διάρκεια της βασιλείας του μαχαραγιά Jayachamarajendra Wadiyar. Καμάρες, τρούλοι, πυργίσκοι, κιονοστοιχίες και γλυπτά συνθέτουν ένα εκπληκτικό τριώροφο κτίριο, με κυρίαρχο υλικό τον γκρι γρανίτη και το βαθύ ροζ μάρμαρο. Το σκηνικό πλαισιώνεται από δώδεκα ινδουιστικούς ναούς, ο παλαιότερος από τους οποίους χτίστηκε τον 14ο αιώνα και ο πιο πρόσφατος το 1953. Στην ξενάγηση της πόλης δε θα μπορούσαμε να παραλείψουμε την επίσκεψη στο παλάτι Jaganmohan, ένα από τα πιο διάσημα παλάτια της βασιλικής πόλης, κατασκευασμένο το 1861, από το βασιλιά Krishnaraja Wodeyar III, σε παραδοσιακό ινδουιστικό ρυθμό. Σήμερα φιλοξενεί την πινακοθήκη της πόλης. Εκπληκτικοί πίνακες που μας μεταφέρουν σε άλλες εποχές αλλά και μοναδικά εκθέματα, όπως πολεμικά όπλα, μουσικά όργανα, γλυπτά, σκεύη, αντίκες, κέρματα και νομίσματα, εκτίθενται στο μοναδικό αυτό κτίριο. Η πανοραμική θέα της πόλης, από την κορυφή του λόφου Τσαμουντεσβάρ, όπως και η επίσκεψή μας στον ομώνυμο ναό θα μας βοηθήσει να κατανοήσουμε τη ρυμοτομία και αρχιτεκτονική τού όλου τοπίου. Το απόγευμα θα επισκεφτούμε το Σριρανγκαπάτναμ, ένα νησάκι σε σχήμα ωοειδές, στον ποταμό Cauvery, στην περιοχή Mandya. Η πανοραμική ξενάγηση στο φρούριο, στα δυτικά του νησιού, θα μας φέρει στον τόπο δολοφονίας του Tipu Sultan από τις βρετανικές δυνάμεις.

Αφήνοντας πίσω την εντυπωσιακή Μαϊσόρ, αναχωρούμε για το Κοϊμπατόρ στην ενδοχώρα του Ταμίλ Ναντού. Το απόγευμα ετοιμαστείτε για την μεγάλη έκπληξη. Μας περιμένει το απρόσμενο θέαμα του Σίβα Αντιγιόγκι, το μεγαλύτερο άγαλμα της Ινδίας και ένα από τα μεγαλύτερα στον κόσμο. Το κολοσσιαίων διαστάσεων άγαλμα της Ινδικής θεότητας βάρους 500 τόνων συγκεντρώνει πλήθη πιστών που συρρέουν από όλη την υποήπειρο στην πεδιάδα 30 χιλιόμετρα δυτικά του Κοϊμπατόρ.

Η άκρως ενδιαφέρουσα διαδρομή μας στη νότια Ινδία θα μας φέρει στο Κοτσίν. Η πόλη γνωστή και ως η Βασίλισσα της Αραβικής Θάλασσας, ήταν ένα σημαντικό εμπορικό κέντρο μπαχαρικών στη δυτική ακτή της Ινδίας από τον 14ο αιώνα και μετά. Έλληνες, Ρωμαίοι, Εβραίοι, Σύριοι, Άραβες, Κινέζοι και στη συνέχεια Πορτογάλοι και Άγγλοι αποικιοκράτες κυριαρχούν στην περιοχή και δίνουν το στίγμα τους στο πέρασμα των χρόνων. Η ίδια πόλη κατέχει την πρώτη θέση στο συνολικό αριθμό των διεθνών και εγχώριων τουριστικών αφίξεων στην Κεράλα. Η περιπλάνησή μας στην Παλιά Πόλη, κέντρο του εμπορίου μπαχαρικών για αιώνες, θα μας οδηγήσει στην εκκλησία του Αγίου Φραγκίσκου, της παλαιότερης ευρωπαϊκής εκκλησίας στην Ινδία, εκεί όπου βρίσκεται και ο πρώτος τάφος του Βάσκο Ντα Γκάμα. Μεγάλης ιστορικής κι αισθητικής αξίας είναι επίσης η Συναγωγή Paradesi, η παλαιότερη εν λειτουργία συναγωγή της κοινοπολιτείας. Η ξενάγησή μας θα συνεχιστεί στο πρώην Ολλανδικό Παλάτι, κατοικία του πρώην μαχαραγιά, διακοσμημένο με τις ωραιότερες ίσως τοιχογραφίες της νοτίου Ινδίας. Τα κινέζικα δίχτυα, οι τεράστιες αυτές μηχανικές επινοήσεις, που επικρέμονται πάνω από τη θάλασσα και ακόμη και σήμερα χρησιμοποιούνται ως τρόπος συλλογής αλιευμάτων, αποτελεί ένα από τα πιο χαρακτηριστικά σημεία της περιοχής. Τη γνωριμία μας με τις πολιτισμικές παραδόσεις αυτής της χώρας θα διευρύνει η παρακολούθηση του φημισμένου χορού Κατακάλι, που αποτελεί πραγματικά μία συναρπαστική εμπειρία. Δύο ηθοποιοί προετοιμάζονται μπροστά μας, βάφοντας τα πρόσωπα και φορώντας τα αυτοσχέδια κοστούμια τους. Οι μορφασμοί, οι κινήσεις και οι κραυγές τους, σε απόλυτο συγχρονισμό με τους ήχους των κρουστών, στην παράσταση που ακολουθεί, μας αναπαριστά σκηνές από την ινδική μυθολογία και μας συναρπάζει.

Σήμερα θα γνωρίσουμε μία ακόμα πόλη της νότιας Ινδίας, το παραδεισένιο Αλεπέι ή Βενετία της Ανατολής. Η εκπληκτική φυσική ομορφιά της, οι χαλαροί ρυθμοί ζωής κι ένας πληθυσμός περήφανος, που ζει σε αυτήν τη γωνιά του κόσμου είναι μόνο ορισμένοι από τους λόγους για τους οποίους η Κεράλα κατακτά γρήγορα και σταθερά την κορυφή των προτιμήσεων των ταξιδιωτών. Η ζωή εδώ κυλά με διαφορετικούς ρυθμούς. Η μαγευτική κρουαζιέρα στα κανάλια της Κεράλα, τα αποκαλούμενα backwaters και η διανυκτέρευσή μας στα ειδικά διαμορφωμένα πλοία, τα houseboats, θα μας φέρουν σε επαφή με ένα τελείως διαφορετικό τοπίο. Ένας ολόκληρος κόσμος αποκαλύπτεται σιγά σιγά γύρω μας, όσο παρατηρούμε τους κατοίκους στην καθημερινότητά τους πάνω στις όχθες των καναλιών, ενώ η αύρα της περιοχής μαγνητίζει και γοητεύει με τα θέλγητρά της.

Η σημερινή ημέρα θα μας φέρει σε επαφή με την καταπληκτική γενναιοδωρία της φύσης, ένα περιβάλλον απαράμιλλης ομορφιάς, πλούσιας ποικιλομορφίας και εκπληκτικής γοητείας. Στην καμπή των δύο ποταμών Periyar και Pamba βρίσκεται το Εθνικό Πάρκο και Καταφύγιο Άγριας Ζωής Periyar. Σε υψόμετρο 1000 μέτρων, σε μία ειδυλλιακή λίμνη, σε έναν εθνικό δρυμό με ελέφαντες, αντιλόπες, βίσωνες, μαϊμούδες και μοναδικά πουλιά, θα απολαύσουμε μία υπέροχη βαρκάδα. Το κλίμα ιδιαίτερα δροσερό και ευχάριστο θα μας συντροφεύει ενώ η γαλήνη και η ηρεμία της περιοχής θα είναι μία μοναδική ανάπαυλα από την πολυβοΐα των μεγαλουπόλεων. Με έναν περίπατο στα γραφικά δρομάκια της πόλης Periyar, με τα μαγαζάκια που πωλούν χειροποίητα παραδοσιακά υφάσματα και κοσμήματα θα κλείσουμε τη γνωριμία μας με το υπέροχο αυτό ορεινό τοπίο.

Στα βουνά Munnar βρίσκονται ορισμένες από τις μεγαλύτερες φυτείες τσαγιού στον κόσμο. Κλαδεμένοι επιμελώς, οι θάμνοι του δημοφιλούς αυτού φυτού, διακοσμούν τους καλοσχηματισμένους λόφους της περιοχής διαμορφώνοντας ένα υπέροχο σκηνικό, όπου αποδεικνύεται πόσο δημιουργική μπορεί να είναι η σύμπραξη ανθρώπου και φύσης. Στη συνέχεια θα αναχωρήσουμε για το Μαντουράι, ευρέως γνωστό ως η Αθήνα της Ανατολής, που αντικατοπτρίζει την ιερή συμβολή στην πολιτισμική και θρησκευτική κουλτούρα.

Η μέρα μας σήμερα είναι αφιερωμένη στον πιο εντυπωσιακό ίσως ναό της Ινδίας, αφιερωμένος στην Παραβάτι, σύζυγο του Σίβα, που στην περιοχή φέρει την ονομασία Μινακσί. Ο ναός βρίσκεται στο κέντρο της πόλης και αποτελεί την καρδιά της. Η σημερινή του δομή ανάγεται στο 1623, ενώ ο πρώτος ναός κατασκευάζεται στο ίδιο σημείο, τον 6ο αιώνα. 14 πύργοι – gopura περιβάλλουν το όλο συγκρότημα, ενώ δύο χρυσοί θόλοι – βιμάνα καλύπτουν τα ιερά. Ο ναός προσελκύει 15.000 επισκέπτες ημερησίως, κάθε δε Παρασκευή περισσότερους από 25.000 και συγκαταλέγεται στη λίστα των «νέων επτά θαυμάτων του κόσμου». Το απόγευμα θα έχουμε την ευκαιρία να επισκεφτούμε την εντυπωσιακή τελετή κλεισίματος της ημέρας στον ιερό ναό της πόλης. Θα μας συναρπάσει το πολύβουο πλήθος με την πολυχρωμία και την έντονη θρησκευτικότητα που το διακρίνει. Στην ξενάγηση της πόλης Μαντουράι δε θα μπορούσαμε να παραλείψουμε την επίσκεψή μας στο παλάτι Tirumalai Nayak, ένα ανάκτορο που στο απόγειο της δόξας του η δομή του ήταν τέσσερεις φορές μεγαλύτερη από τη σημερινή. Κατασκευάστηκε ως βασιλική κατοικία τον 17ο αιώνα. Ο σχεδιασμός και η αρχιτεκτονική είναι ένα μείγμα δαρβιδικής και ισλαμικής τέχνης. Θόλοι, αψίδες και μία κεντρική αυλή περιβαλλόμενη από πυλώνες δημιουργούν ένα μοναδικό σκηνικό.

Μετά το πρωινό μας αναχώρηση από το ξενοδοχείο μας. Πλησιάζοντας προς το Τρίσι ή το Τιροθτσιράπαλι, αντικρίζουμε το Δέλτα του ποταμού Κάβερι, ο οποίος ρέει από απόσταση 16 χλμ. δυτικά της πόλης, χωρίζεται στη συνέχεια σε δύο ρεύματα και σχηματίζει το νησί της Srirangam. Θα επισκεφτούμε το ναό Ραγκαναθασουάμι, έναν από τους πιο ιερούς ινδουιστικούς ναούς, αφιερωμένους στη θεότητα Ραανγκανάθα, μία μεταμόρφωση του Βισνού. Ο ναός αποτελεί το μεγαλύτερο ναϊκό συγκρότημα της Ινδίας, καλύπτοντας έκταση 600 στρεμμάτων. Περικλείεται από 7 τείχη και διακοσμείται από 21 γκοπουράμ! Η μετάβασή μας στο οχυρό του Βράχου, στην κορυφή του οποίου δεσπόζει ο ναός αφιερωμένος στο θεό Γκαναπάθι, μας κόβει την ανάσα. 437 σκαλοπάτια, φυσικά χωρίς παπούτσια και από εκεί ψηλά η πανοραμική θέα της πόλης, θα μας ανταμείψει.

Το πρωί αναχωρούμε για την Ταντζόρ. Εδώ θα έρθουμε σε επαφή με έναν από τους ωραιότερους ναούς, χτισμένος το 1010, στα χρόνια της δυναστείας των Τσόλα, το ναό Brihadishwara. Αφιερωμένος στο Σίβα και δημιουργημένος από γρανίτη, μας καθηλώνει, τόσο με τα οχυρωματικά έργα που τον περιβάλλουν, κυρίως όμως με το βιμάνα (πύργο πάνω από το ιερό), 60 μέτρα ψηλό, έναν από τους ψηλότερους στον κόσμο. Ο θόλος που καλύπτει την οροφή του ιερού ζυγίζει 80 τόνους και τοποθετήθηκε στην κορυφή χρησιμοποιώντας μία ράμπα μήκους 6 χλμ., ακολουθώντας την παραδοσιακή τεχνική των Αιγυπτίων ως προς την κατασκευή των πυραμίδων. Συνεχίζοντας τη διαδρομή μας θα επισκεφτούμε το Τσινταμπαράμ, μία πόλη με μακρόχρονη ιστορία που διοικήθηκε από σημαντικές δυναστείες, όπως των Τσόλας και των Παλάβας. Λέγεται μάλιστα πως σε αυτήν την περιοχή κάποτε βρισκόταν το ιερό δάσος Τίλαϊ, τόπος προσκυνήματος για τους Σιβαϊστές του ινδουισμού. Αυτός ίσως είναι και ο λόγος που στην πόλη χτίστηκε ένας κορυφαίος, από άποψη αρχιτεκτονικής, ναός του Σίβα Ναταράτζα. Πρόκειται για ένα ναϊκό συγκρότημα αφιερωμένο στο σημαντικότερο θεό του ινδουιστικού πανθέου, το οποίο, σε αντίθεση με τους άλλους ναούς, στο κεντρικό ιερό δεν περιλαμβάνει  το σύμβολο του Λίνγκαμ, αλλά τον ίδιο το Σίβα απεικονιζόμενος να χορεύει τον κοσμικό χορό του. Αφήνοντας το Τσινταμπαράμ κατευθυνόμαστε προς το Ποντισερί, όπου αφού τακτοποιηθούμε στο ξενοδοχείο μας, ένας περίπατος στον κύριο παραλιακό δρόμο θα μας δώσει την ευκαιρία μίας πρώτης εξερεύνησης της πόλης.

Το Ποντισερί είναι μία περιοχή με έντονα τα ίχνη της γαλλικής παρουσίας, αφού μέχρι το 1954 διατέλεσε γαλλική αποικία. Η περιήγησή μας στα δρομάκια της πόλης, με τα υπέροχα σπιτάκια που μας μεταφέρουν στις αρχές του περασμένου αιώνα και η μετάβασή μας στο άστραμ του φιλοσόφου Σρι Αουρομπίντο θα ολοκληρώσει τη γνωριμία μας με αυτήν την τόσο διαφορετική περιοχή της Ινδίας. Η πορεία της διαδρομής μας προς το Μαντράς θα μας φέρει στο Μαχαλιπουράμ. Ο ναός της Ακτής αποτελείται από ένα σύμπλεγμα τριών ναών κτισμένων στον κόλπο της Βεγγάλης, στις όχθες της Ακτής Coromandel. Πιθανότατα λειτούργησε στο παρελθόν, εκτός από λατρευτικός χώρος, ως ορόσημο για την πλοήγηση των πλοίων των ναυτικών. Η πυραμοειδής μορφή του με θέα στον ωκεανό κόβει την ανάσα. οι δύο κύριοι ναοί είναι αφιερωμένοι στο Σίβα, ενώ ο μικρότερος στον Βίσνου. Το ναϊκό σύμπλεγμα είναι μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς της UNESCO. Η ξενάγησή μας θα συνεχιστεί με την επίσκεψή μας στο σύμπλεγμα των 7 Rathas. Πρόκειται για 7 μονολιθικούς ναούς, μεγάλους βράχους, όπου έχουν λαξευτεί ιερά, τοποθετημένους σε μία ευθεία γραμμή, σα να αναδύονται από το νερό. Η μέρα μας τελειώνει με την άφιξή μας στο Μαντράς, την τέταρτη μεγαλύτερη πόλη της χώρας, σημαντικό βιομηχανικό και διοικητικό κέντρο και την τακτοποίηση στο ξενοδοχείο μας.

Η Τσενάι, περισσότερο γνωστή, ιδιαίτερα στους ναυτικούς, με το όνομα Μαντράς, είναι σπουδαία μεγαλούπολη της Ινδίας, πρωτεύουσα της ομοσπονδιακής πολιτείας Ταμίλ Ναντού και δεύτερο σε κίνηση εμπορικό λιμάνι της ανατολικής Ινδίας, μετά την Καλκούτα. Καταλαμβάνει έκταση 426,5 τ.χλμ. και ο πληθυσμός της αριθμεί 4.681.000 κατοίκους. Η πόλη βρίσκεται στον κόλπο της Βεγγάλης, στην ακτή Κορομάντελ, αποτελώντας σπουδαίο οικονομικό και εμπορικό κέντρο, έχοντας παράλληλα χαρακτηριστεί «Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Νότιας Ινδίας». Οι ουρανοξύστες, η εκρηκτική βιομηχανική ανάπτυξη και ο δυτικός τρόπος ζωής έχουν μεταβάλει τελείως την εικόνα της από αυτήν της παραγκούπολης των δεκαετιών του 1950 και 1960. Ο ναός kapaleeshwarar αποτελεί ένα χαρακτηριστικό δείγμα δραβιδικής αρχιτεκτονικής και δεσπόζει στην περιοχή, αφιερωμένος στο Σίβα. Διασχίζοντας τμήμα της παραλιακής λεωφόρου, μήκους 13 χλμ. θα γνωρίσουμε το οχυρό του Αγίου Γεωργίου, την εκκλησία της Παρθένου, η πρώτη εκκλησία που χτίστηκε στην Ινδία, το 1860, την εκκλησία του Αγίου Θωμά και θα ξεναγηθούμε στο Εθνικό μουσείο, το οποίο φιλοξενεί μία σπάνια συλλογή μπρούτζινων αγαλματίδιων της δυναστείας Τσόλα (9ος – 13ος αιώνας). Το απόγευμα αποχαιρετούμε την πόλη με μία βόλτα στη φυσική – αστική παραλία της πόλης, μία από τις μεγαλύτερες της Ασίας. Μεταφορά στο ξενοδοχείο μας και διανυκτέρευση.

Νωρίς τα ξημερώματα μεταφερόμαστε στο αεροδρόμιο του Μαντράς απ’ όπου και ξεκινά η επιστροφή μας στην Αθήνα/Θεσσαλονίκη, μέσω ενδιάμεσου σταθμού.