…Ατέλειωτα χιλιόμετρα πορείας πάνω σε καταπράσινες ή κατάλευκες πεδιάδες, το πέταγμα των γερανών που ακολουθούν ένα αόρατο στο ανθρώπινο μάτι στίγμα προς τις χώρες του θερμού Νότου, ένα αγοράκι που γρατζουνάει χαρούμενα μια παλιωμένη μπαλαλάικα στην πίσω αυλή ενός φτωχόσπιτου, ασπρόμαυρες θριαμβικές εικόνες στα σελιλόιντ του Σοβιετικού Ρεαλισμού, ένα παιδί να μετράει τα άστρα διαβάζοντας  παράνομα βιβλία με μοναδικό φως το καθρέφτισμα του φεγγαριού στον πάτο μιας κατσαρόλας –θυμάσαι από ποια ρώσικη ταινία είναι αυτή η σκηνή; – χιονονιφάδες μαζί με χρώματα πέφτουν από τον ουρανό και στρώνουν την Κόκκινη Πλατεία, νεαροί Ρώσοι ξεδιψάνε πίνοντας εισαγόμενη μπύρα κι ακούγοντας ρώσικο χιπ χοπ, σε ένα φανταστικό ρεμίξ οι καμπανοκρουσίες του Αγίου Βασιλείου πάνω σε δρόμο στρωμένο με χρυσάφι, μια γέφυρα ενώνει την Πόλη του Μεγάλου Πέτρου με το όνειρο, κανάλια γεμάτα Ιστορία και ο Βόλγας να ξεδιψάει τα ελάφια, ένα τρένο γλύφει τον λαμπερό ορίζοντα της στέπας για να φτάσει στις άγριες παραλίες της Καμτσάτκα. Τρώμε τεράστια -σχεδόν ζωντανά- καβούρια, πίνουμε ρώσικη βότκα παγωμένη σε θερμοκρασία δωματίου και ατενίζουμε ανατολικά, τα Νησιά του Δακτύλιου της Φωτιάς. Το ταξίδι στη Ρωσία μόλις άρχισε.

Η Ρωσία είναι η μεγαλύτερη χώρα του κόσμου και απλώνεται τόσο στο δυτικό όσο και στο ανατολικό ημισφαίριο – από δυσμάς προς ανατολάς στην Βόρεια και Ανατολική Ευρώπη καλύπτοντας ολόκληρη την Βόρεια Ασία ενώ “αγγίζει” σχεδόν την Βόρειο Αμερική – τη χωρίζουν από την Αλάσκα μόνο τα 88 χιλιόμετρα του Βερίγγειου Πορθμού. Όσο μεγάλη είναι η έκτασή της, τόσο μεγάλη είναι και η ιστορία της, ο πολιτισμός της και η φυσική και πολιτιστική κληρονομιά που έχει αφήσει στην ανθρωπότητα. Σε αυτά περιλαμβάνονται το πιο λαμπερό Μετρό του κόσμου, το μεγαλύτερο Μουσείο του κόσμου, η μεγαλύτερη καμπάνα του κόσμου, εκατοντάδες μνημεία εκ των οποίων 23 είναι Μνημεία Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της ΟΥΝΕΣΚΟ αλλά και 40 περιοχές του προγράμματος της ΟΥΝΕΣΚΟ “Άνθρωπος και Βιόσφαιρα”, 41 εθνικά πάρκα και 101 εθνικοί δρυμοί!

Υπάρχουν ταξιδιώτες και ταξιδιώτες, ταξιδιώτες και τουρίστες. Ο αυθεντικός Ταξιδιώτης του Κόσμου επιλέγει genuine προορισμούς – που ναι, μπορεί να επισκέπτονται και οι “πολλοί”, αυτός όμως ξέρει πώς να διεισδύει μέσα στο DNA τους με τον δικό του διαφορετικό τρόπο, ρουφώντας το παρελθόν μαζί με ό,τι κάνει τον τόπο αυτό μοναδικό, κάνοντάς τον έτσι δικό του. Η Ρωσία είναι ένας από αυτούς τους genuine τόπους– πρόκειται για ένα “mega destination” – ένα ταξίδι σου εκεί δεν είναι ποτέ αρκετό ενώ είναι σε θέση να σου αλλάξει την οπτική με την οποία βλέπεις τον κόσμο.

Άσχετα σε πιο αεροδρόμιο θα προσγειωθείς, αυτό που θα σου πρωτοκόψει την ανάσα, λίγη ώρα αφού φτάσεις στην Μόσχα, είναι το Μετρό της – ίσως το πιο εμβληματικό Μετρό του Κόσμου μετά από το Tube του Λονδίνου και σίγουρα το πιο πολυτελές και “χλιδάτο”. Χτισμένο επί Στάλιν, κλήθηκε με την αρχιτεκτονική και διακόσμηση των σταθμών του να αποτελέσει το “Παλάτι του Λαού”, ενώ με τη φωτεινότητα, τη λάμψη των μαρμάρων του και τους τεράστιους πολυελαίους του αποκαλείται ως ένας “τεχνητός υπόγειος Ήλιος”. Μερικοί από τους 224 σταθμούς του, όπως αυτός της Κομσομόλσκαγια, είναι τέτοιας αρχιτεκτονικής και διακοσμητικής αξίας που αποτελούν τουριστικούς προορισμούς από μόνοι τους!

Ο αέρας της ανοιξιάτικης Μόσχας είναι φρέσκος, δροσερός και ο ήλιος της λάμπει τεράστιος -σαν όλα τα μνημεία της- στον καταγάλανο ουρανό. Σε μία πρώτη ανάγνωση τίποτα δεν θυμίζει όσα έχεις ακούσει ή διαβάσει για την “γκρίζα” περίοδο της Σοβιετικής Ένωσης, του Κομμουνιστικού καθεστώτος και του Ψυχρού Πολέμου.

Ο καλύτερος τρόπος να ξεκινήσεις τις βόλτες αναπνέοντας τον μοσχοβίτικο αέρα και μυρίζοντας την πόλη -πριν πας να εντρυφήσεις στα πιο εμβληματικά σημεία της Μόσχας- είναι η Arbat street – ένας από τους παλαιότερους και πιο ιστορικούς δρόμους της. Χίλια μέτρα πεζόδρομου με μεγάλα ιστορικά κτίρια που ήταν κατοικίες ευγενών στην προ Σοβιετικής Ένωσης εποχή και επιφανών στελεχών του ΚΚΣΕ αργότερα, το τεράστιο εμπορικό κέντρο GUM, πολλά καταστήματα, μάρκες, φαγάδικα και μεγάλο, αεικίνητο πλήθος. Αν πεινάσεις, αντί να φας στα τουριστικά, προτίμησε -για την εμπειρία- κάτι στο πόδι από την τοπική αλυσίδα ΜΟΟ ΜΟΟ (από το μουυυυ της αγελάδας) με σήμα την ασπρόμαυρη αγελάδα- στα ρωσικά γράφεται MU MU. Έχει καφέδες, πρωινό, ποτά, σνακ και φαγητό σε πολύ καλή ποιότητα και τιμές και το προτιμάνε οι Ρώσοι.

Η ώρα των μεγαλείων και η χαρά της UNESCO. Κόκκινη Πλατεία, Κρεμλίνο, Καθεδρικός Ναός του Αγίου Βασιλείου και Μαυσωλείο του Λένιν. Η Κόκκινη Πλατεία είναι το κέντρο της Μόσχας και λέγανε ότι είναι και το κέντρο της Ρωσίας με την έννοια ότι από εκεί ξεκινάγανε και όλοι οι μεγάλοι δρόμοι προς τους πέραν της Μόσχας ρώσικους προορισμούς. Μεγαλειώδης, λαμπερή και καθόλου Κόκκινη στο χρώμα, αποτυπωμένη στο “πανί” με εκατοντάδες διαφορετικούς τρόπους αποτελεί το τέλειο σποτ για instagrammers και για να χαζέψεις τον κόσμο και τα κτίρια γύρω-γύρω αφήνοντας το soundtrack του μυαλού σου να παίζει ελεύθερα και χωρίς καμία ενοχή από τον Βαρκάρη του Βόλγα και την Διεθνή ως το Εμβατήριο της εισαγωγικής σκηνής του Τοπάζ του Χίτσκοκ και την Ιεροτελεστία της Άνοιξης του Στραβίνσκι.

Κι ενώ …η μουσική κορυφώνεται, πλησιάζεις το Κρεμλίνο. Κρεμλίνο στα ρώσικα σημαίνει κάστρο, οχυρό και, ναι, αυτό ήταν ιστορικά το φανταστικής αρχιτεκτονικής επιβλητικό Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς. Πρόκειται για ένα οχυρωμένο συγκρότημα παλατιών, εκκλησιών, κατοικιών και μουσείων μέσα στα οποία ζούσαν και έπλεκαν ίντριγκες και πλεκτάνες όλοι οι Μεγάλοι Δούκες, αργότερα οι Τσάροι και πολύ αργότερα ως σήμερα οι Πρόεδροι πασών των Ρωσιών.
2.235 μέτρα τείχους ύψους 8 ως 19 μέτρων, 20 πύργοι, πυκνές πολεμίστρες, 4 Καθεδρικοί ναοί που μαζί με το Καμπαναριό του Ιβάν του Μεγάλου λάμπουν σκίζοντας τους ουρανούς, το Μεγάλο Ανάκτορο του Κρεμλίνου (με το Πολυεδρικό Ανάκτορο και το Παλάτι Τέρεμνου), το Πατριαρχικό Ανάκτορο και ο Ναός των Δώδεκα Αποστόλων, το Ανάκτορο της Γερουσίας, το Οπλοστάσιο, η Αίθουσα των Πανοπλιών και Ταμείο των Διαμαντιών, το Παλάτι της Διασκέδασης και το Κανόνι του Τσάρου είναι μερικά από όλα όσα αξίζει να δεις μέχρι να καταλήξεις στην μεγαλύτερη καμπάνα του κόσμου, την Καμπάνα του Τσάρου, βάρους 216 τόνων και ύψους 6,5 μέτρων. Ακούγεται κλικ φωτογραφικής μηχανής.

Για να δεις αυγά Φαμπερζέ θα πρέπει να σταματήσεις στο Μουσείο Πανοπλιών και για να φας αυγά οξύρρυγχου – ναι, αυτό είναι το χαβιάρι– συνοδεία καλής ρώσικης βότκα, κάνε την αμαρτία και ενέδωσε στο Beluga – εστιατόριο μέσα στο National Hotel, δίπλα στην Κόκκινη Πλατεία. Όπως θα έλεγε κι ο Λένιν «Ή Τώρα ή Ποτέ!» ε, Ή Όλα ή Τίποτα-δεν νοείται να πας Μόσχα και να μην φας μία τουλάχιστον φορά σαν… Ρώσος ολιγάρχης ή Τσάρος.

Είπαμε Λένιν και προχωράμε στην Κόκκινη Πλατεία και υποκλινόμαστε ή απλά φωτογραφιζόμαστε στο Μαυσωλείο του Ανθρώπου και της Πολιτικής Μεγαλοφυΐας που άλλαξε τον Κόσμο σε 10 ημέρες.

Πίσω στο 1555 κι ακούμε την βροντερή φωνή του Ιβάν του Τρομερού να διατάζει την ανέγερση ενός ναού σε ανάμνηση της κατάκτησης του Χανάτου του Καζάν που έγινε στις αρχές Οκτωβρίου του 1552. Όπερ και εγένετο ο Καθεδρικός Ναός του Αγίου Βασιλείου με τους χαρακτηριστικούς κρεμμυδόσχημους τρούλους του – ένα από τα πιο πολυφωτογραφημένα και μοναδικού κάλλους μνημεία του κόσμου. Πιστεύεις δεν πιστεύεις στον Θεό, όποια κι αν είναι η θρησκεία σου προσπάθησε να παρακολουθήσεις μία λειτουργία εκεί. Δεν είναι μόνο η ομορφιά της εκκλησίας που θα σε συναρπάσει αλλά αυτή σε συνδυασμό με τις υποβλητικές βυζαντινές ψαλμωδίες θα σου ανυψώσουν τη διάθεση, θα σε κάνουν να δεις την ζωή από ένα άλλο, πιο… ουράνιο πρίσμα. Μόνο στην Ρωσία μπορείς να το ζήσεις αυτό.

Τα βράδια, ή για ψώνια, φύγε από την πεπατημένη και ακολούθησε πιο ανεξάρτητους δρόμους. Για vintage ρούχα, αντικείμενα και δώρα στην Αγορά του Izmaylovo και τα βράδια για τέχνη, ποτάκια και μουσικές στον Κόκκινο Οκτώβρη (RED OCTOBER) –ένα συναρπαστικό συγκρότημα– πολιτιστικό κέντρο με γκαλερί, μπαρ, μπιστρό και κλαμπ.

Από τη Μόσχα υπάρχουν τέσσερεις τρόποι να πας στην Αγία Πετρούπολη (Λένινγκραντ επί ΕΣΣΡ).
Οδικώς (700 χιλιόμετρα εθνικής), αεροπορικώς (μιάμιση ώρα πτήσης), με τρένο διασχίζοντας την απέραντη Ρώσικη Πεδιάδα και περνώντας λίμνες και ποτάμια –μεταξύ των οποίων και τον Βόλγα (τρεισήμισι ώρες)– και… με ποταμόπλοιο διασχίζοντας τον Βόλγα και παραποτάμους μου (διάρκεια 3-18 μέρες ανάλογα τις στάσεις).
Για την Αγία Πετρούπολη θα χρειαστείς από 2 έως… 60 ημέρες, ανάλογα πόσο φιλότεχνος είσαι, δεδομένου ότι για να δεις όλα τα εκθέματα του Ερμιτάζ, του μεγαλύτερου μουσείου του κόσμου θες περίπου δύο μήνες…

Τέλη Μαΐου, η μέρα έχει μεγαλώσει και οι Νύχτες τείνουν να γίνουν Λευκές στην Βενετία του Βορρά. Η Αγία Πετρούπολη κτίστηκε για να αποτελέσει την έξοδο της Ρωσίας στην Βαλτική, το ρώσικο λιμάνι που θα “επέβλεπε” και ανταγωνιζόταν τα μεγάλα ευρωπαϊκά λιμάνια του Βορρά (Ελσίνκι, Ρίγα, Γκντανσκ, Αμβούργο, Αμβέρσα, Λονδίνο), το ανάχωμα της Ρωσίας σε κάθε εχθρική εκ δυσμάς προερχόμενη επίθεση – εισβολή προς τη Μόσχα.
Η φιλοδοξία όμως των Τσάρων και δη του Μεγάλου Πέτρου που “έκοψε την κορδέλα” γι’ αυτή την κτισμένη πάνω σε αποστραγγισμένους βάλτους και αμέτρητα νησάκια πόλη δεν περιορίστηκε στο να κτίσουν ένα οχυρό. Θέλοντας να ξεπεράσουν την Ευρώπη, έκτισαν ένα διαμάντι αρχιτεκτονικής, μια πανέμορφη πόλη που σήμερα δίκαια είναι η πολιτιστική πρωτεύουσα της Ρωσίας και ένα Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της Unesco.
Τα μεγαλειώδη Χειμερινά Ανάκτορα με την αμίμητη πολυτέλεια στη διακόσμησή τους, το απίστευτης ομορφιάς Ερμιτάζ με τα αμύθητης αξίας εκθέματά του (μερικοί από τους πιο διάσημους πίνακες των Ντα Βίντσι, Ρέμπραντ, Ματίς, Βελάσκεθ και Ντεγκά βρίσκονται σε αυτό), ο ποταμός Νέβας που σαν υδάτινο περιδέραιο αγκαλιάζει όλη την περιοχή κυλώντας νωχελικά τα παγωμένα του νερά, οι πάνω από 800 γέφυρες της πόλης – πολλές από αυτές αποτελούν αξιοθέατα από μόνες τους, το Θέατρο Όπερας και Μπαλέτου Κίροφ που αποκαλείται Μαρίνσκι (προσπάθησε να κλείσεις έγκαιρα ένα βράδυ για μπαλέτο εκεί) είναι εδώ, για τα μάτια σου μόνο.

Μαζί τους ο υπέρλαμπρος Ναός του Χυμένου Αίματος, ο Χάλκινος Καβαλάρης, το Άγαλμα του Λένιν πάνω στο άρμα στο σημείο που έβγαλε τον μνημειώδη λόγο, καλώντας τα πλήθη να ξεχυθούν στους δρόμους λίγες μέρες πριν την Επανάσταση του 1917 και τα 4,2 χιλιόμετρα της μεγαλύτερης εμπορικής λεωφόρου του κόσμου, της Αλεξάντρ Νιέφσκι, ζητάνε τον χρόνο, την αγάπη σου και το φωτογραφικό σου ταλέντο.

Και αφού θρέψεις το μυαλό και την ψυχή σου με πολιτισμό και δυνατές εικόνες, να σε καλωσορίσουμε στο Mari Vanna, ένα ζεστό, διακοσμημένο σαν ρώσικο σπίτι εστιατόριο, με πιάτα από αυθεντική ρώσικη κουζίνα και καλό κρασί από την Κριμαία.

Συνέχισε την εξερεύνησή σου δυτικά, στα Θερινά Ανάκτορα, τις Ρωσικές Βερσαλλίες, το Πέτερχοφ. Το ανάκτορο έχει θέα προς τον “Μεγάλο Καταρράκτη” που είναι διακοσμημένος με 64 κρήνες, 142 συντριβάνια και 37 επιχρυσωμένα αγάλματα που συμβολίζουν θαλασσινές θεότητες και ρωσικά ποτάμια και έχει αναβαθμίδες που κατεβαίνουν από το Μεγάλο Ανάκτορο μέχρι το «Ναυτικό Κανάλι», που το χρησιμοποιούσαν οι Τσάροι για να μεταφέρονται από το ανάκτορο στον Φιννικό Κόλπο και πιο πέρα στην ανοικτή θάλασσα.

Από τα Ανάκτορα και το μπαρόκ, στη βάση του Στόλου της Βαλτικής και το νησάκι Κότλιν στην είσοδο της Αγίας Πετρούπολης. H ταινία γίνεται ασπρόμαυρη κι εμείς φτάνουμε στην καρδιά του Κόλπου της Φινλανδίας, είσοδο της Αγίας Πετρούπολης και την θρυλική Κρονστάνδη, την τότε βάση του Στόλου της Βαλτικής, εκεί που γεννήθηκε (και πνίγηκε στο αίμα) η Κομμούνα της Κρονστάνδης. Λευκές αμμώδεις παραλίες, ψαράδες με καλάμια, στο βάθος καράβια κάθε είδους παντού και φυσικά το σκοτεινό Φρούριο της Κρονστάνδης. Πνεύματα και ιαχές χιλιάδων εξεγερμένων ναυτών και ο αέρας μάς σπρώχνει μακριά.

Μας ξύπνησε η μυρωδιά από φρεσκοψημένα, αχνιστά πιροσκί. Ήπιαμε δυνατό ρώσικο τσάι και φύγαμε. Ακούγεται ένα παλιό ρώσικο τραγούδι.O ήχος του λικνίζει την χλόη και τις λυγαριές στα λιβάδια και στους βάλτους και σπρώχνει την βάρκα μας απαλά στη λίμνη Λαντόγκα. Η μεγαλύτερη εκ ολοκλήρου στην ευρωπαϊκή ήπειρο λίμνη της Ευρώπης και μία από τις μεγαλύτερες του κόσμου είναι ένας προορισμός από μόνος του. Βαθύ μπλε νερά, απόκρημνες βραχώδεις ακτές με πλούσια δάση, 48 είδη ψαριών εκ των οποίων κάποια σπάνια, η Φώκια της Λαντόγκα και άφθονα πτηνά κάνουν την λίμνη ένα φυσικό παράδεισο. Οχυρά, κανάλια, γέφυρες από τα παλιά και -μιας μοναδικής αρχιτεκτονικής- ξύλινα σπιτάκια και εκκλησίες δημιουργούν ένα κλίμα που προτρέπει σε εξερεύνηση με μια διάθεση να μείνεις για πάντα εκεί: Λαντόγκα, Επαρχία Καρέλια στην ευρύτερη περιοχή του Λένινγκραντ.

Τώρα που είδες και έζησες την ευρωπαϊκή πλευρά της Ρωσίας του χτες και του σήμερα, πάρε μια βαθειά ανάσα και πάμε στον Βορρά.

Εικόνες ανείπωτης ομορφιάς στην Λίμνη Ονέγκα, την δεύτερη μεγαλύτερη της Ευρώπης και το νησάκι Κίζι, που απλώνει την ομορφιά που απλόχερα του πρόσφεραν η φύση και οι άνθρωποι, μέσα της. Υπέροχα τοπία, παραμυθένια σπιτάκια, εκκλησίες, μοναστήρια από σκουρόχρωμο ξύλο και πέτρινοι νερόμυλοι που θα σε αφήσουν άφωνο, έχουν μετατρέψει την περιοχή σε ένα τεράστιο υπαίθριο μουσείο που προστατεύεται από την Unesco και δίκαια θεωρείται ως το Όγδοο Θαύμα του Κόσμου.

Συνεχίζεις ακόμα πιο βόρεια στις ακτές της Λευκής Θάλασσας. Το καραβάκι σου σε πάει κάπου στη μέση της, εκεί που βρίσκονται καλά κρυμμένα τα έξι νησάκια του Αρχιπελάγους Σολοβέτσκι – το όμορφο μυστικό της με το σκοτεινό παρελθόν: εδώ ήταν το Αρχιπέλαγος Γκουλάνγκ.

Με ιστορία που ξεκινάει από τα αρχαία χρόνια, τα σκληραγωγημένα από τον πολικό αέρα και το ψύχος γρανιτένια νησιά κάθονται εκεί περιμένοντας τον Ταξιδιώτη του Κόσμου να ακούσει και να μοιραστεί τις φωνές και τους θρύλους τους, από τα χρόνια του Ιβάν του Τρομερού στα χρόνια του Σολζενίτσιν και του σήμερα. Ολόκληρη η γύρω περιοχή είναι ακόμα ένα μουσείο φυσικής ομορφιάς. Δάση, ποτάμια, κανάλια, λίμνες, βαλτότοποι, εκκλησούλες, σπιτάκια και ήρεμοι άνθρωποι σε προσκαλούν να κάτσεις εκεί, να γίνεις ένα με το περιβάλλον, περιμένοντας υπομονετικά μία φάλαινα μπελούγκα να περάσει, κοιτώντας την ατέλειωτη δύση του Ήλιου του Μεσονυχτίου και καταπίνοντας λαίμαργα τις εικόνες μιας αλλιώτικης ζωής.

Ήρθε η ώρα εκεί, στις άκρες του Βορρά να αναπνεύσεις τον παγωμένο αέρα της Θάλασσας του Μπάρεντς. Στις 66 μοίρες και 33 πρώτα λεπτά βόρειο γεωγραφικό πλάτος, πέρασες στον Αρκτικό Κύκλο.

Ο ακριτικός Αρχάγγελος κι ακόμα πιο βόρεια το θρυλικό Μούρμανσκ! Δύο πόλεις, δύο λιμάνια, ένα ταξίδι ζωής. Μιας ζωής που από την εποχή των Βίκινγκς εδώ στα μέρη της επιβίωσης και των εξερευνήσεων αποκτά μία άλλη αξία, η φύση απλώνεται και σε προκαλεί με όλα όσα έχει να δώσει, τα χωριά και οι άνθρωποι είναι λιγοστά και είναι η ευκαιρία σου να κλείσεις το κινητό, τα μάτια, τον σκληρό σου δίσκο και να υποκλιθείς μπροστά στο μεγαλείο… της Ρωσίας; της Φύσης; του Ανθρώπου; του δικού σου πoυ έφτασες ως εδώ; Αυτή η διαδρομή είναι για λίγους, φιλόδοξους και διψασμένους για το διαφορετικό ταξιδιώτες και στην πορεία σου προς τα εδώ πάρε μαζί σου την πιο φιλομαθή σου διάθεση, ζεστά ρούχα, ένα φλασκί βότκα και ένα σημειωματάριο να γράφεις τις σκέψεις που θα αλώσουν το μυαλό σου.

Ήρθε η ώρα να κινηθείς ανατολικά. Τελευταίος σταθμός Χερσόνησος Καμτσάτκα.

Γεκατερίνμπουργκ, η είσοδος στην Σιβηρία, εκεί που εκτέλεσαν τους Ρομανώφ. Τιουμέν, Τομσκ, Νοβοσιμπίρσκ, Ιρκούτσκ, με τον Υπερσιβηρικό που σαν ένα τεράστιο εξημερωμένο φίδι διασχίζει μεγάλες πόλεις όμορφες και ιστορικές, ανάμεσα σε τεράστια δάση, ποτάμια και λίμνες. Γεύεσαι πατροπαράδοτους μεζέδες από τα χέρια τροφαντών γελαστών Ρωσίδων σε κάθε στάση του τρένου.

Αργότερα περνάς την Βαϊκάλη. Το Μπλε Μάτι της Σιβηρίας, η μεγαλύτερη σε όγκο γλυκού νερού, παλαιότερη και βαθύτερη λίμνη του κόσμου, που στις ακτές της κρύβονται όλα τα κακά πνεύματα σύμφωνα με τους Μογγόλους, σε περιμένει –αν έχεις θάρρος- να σε συναρπάσει με τον φυτικό και ζωικό πλούτο της, την γοητεία και την ομορφιά της. Συνεχίζεις προς τον στόχο σου ανατολικά.

Προσκύνημα στο τέλος του Υπερσιβηρικού, το επικό Βλαδιβοστόκ με την φανταστική ψαραγορά του, το λιμάνι και τα καταπληκτικά εστιατόριά του.

Όμως προχωράς. Αφήνεις πίσω σου χωριά και ιστορία για να φτάσεις εκεί που ο Όρμος Αβάτσα -ο δεύτερος μεγαλύτερος του κόσμου- σου ανοίγει την πόρτα στο μέρος που ο Ειρηνικός Ωκεανός έσπειρε ηφαίστεια, βράχους και πέτρα, εκεί που οι άνθρωποι μπορούν να δουν “απέναντι” τα βράχια της Αλάσκα.

Εκεί που οι ψαράδες αναμετρώνται με κύματα – βουνά για να ψαρέψουν μεγαλύτερα από το σώμα τους καβούρια, εκεί που με συγκίνηση στα μάτια, θα δοκιμάσεις καβούρι στα κάρβουνα ή παστό ψάρι από τα χέρια μιας γιαγιάς σε ένα υπαίθριο φαγάδικο κοντά στην ψαραγορά του Πετροπάβλοφσκ Καμτσάτσκι. Χερσόνησος Καμτσάτκα!

Αν το έκαμνες αυτό, τότε τα έχεις κάμνει όλα.

Είναι αδύνατον 2.650 λέξεις να περιγράψουν το έπος της Ρωσίας σαν ταξιδιωτικού προορισμού. Το εξωπραγματικό κράμα ιστορίας, πολιτισμού, αξιοθεάτων, γαστρονομίας και κυρίως φύσης -όλα σε υπερθετικού βαθμού μεγέθη- την κάνουν ένα προορισμό που σίγουρα δεν μπορεί να καλύψει ένα μόνο ταξίδι.

Αν όμως με όσα διάβασες χμ… η καρδιά σου ρώσικα χτυπά, υπάρχει ένα ταξιδιωτικό γραφείο που τα έχει ζήσει όλα αυτά και ξέρει και μπορεί να σε βοηθήσει να τα ζήσεις κι εσύ.

Εμείς και ως την άκρη της Γης!

#CosmoramaTravel