Ο Γύρος του Κόσμου σε 10 πιάτα είναι ο πιο πιπεράτος, πικάντικος και νόστιμος τρόπος να μας ανοίξει η όρεξη για ταξίδια,
γνωρίζοντας δηλαδή και δοκιμάζοντας με την φαντασία μας το πιο δημοφιλές και διάσημο πιάτο της κάθε χώρας – σταθμού μας.
Ξεκινάμε ταξίδι λοιπόν με φορά προς Βορρά και μετά προς Ανατολάς!
H Αλσατία, η περιοχή που ενώνει την Γαλλία με την Γερμανία και χωρίζει την Γαλλία από την Γερμανία ακούγεται πολύ λόγω της πρωτεύουσάς της, του Στρασβούργου, έδρας του Συμβουλίου της Ευρώπης και του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Όμως είναι πολλά παραπάνω από αυτό, με πρώτο την απίστευτη ομορφιά των τοπίων της που χαρακτηρίζονται από την ηπιότητα των γραμμών τους και τα καταπράσινα τοπία. Ο Θεός ευλόγησε και το έδαφός της με αποτέλεσμα αυτό να δίνει απλόχερα εξαιρετικά κρασιά και πολλές λιχουδιές να τα συνοδέψουν. Τοπικό πιάτο το σουκρούτ (Choucroute και αλσατικά Sürkrüt), δηλαδή ξινό λάχανο που από συνοδευτικό (όπως στη Γερμανία) έχει γίνει βάση για ένα υπέροχο κύριο πιάτο με λουκάνικα και πατάτες, η διαδικασία παρασκευής του οποίου σε κάποιες συνταγές γίνεται με μαγείρεμα. Η ιστορία λέει πως το σουκρούτ αυτό απέκτησε τη δημοφιλία του χάρις στη Συνθήκη της Βεστφαλίας του 1648, που οδήγησε την Αλσατία στην αγκαλιά της Γαλλίας και την απέκοψε από τη Γερμανία. Κάπως έτσι οι Γάλλοι σεφ ανακάλυψαν το νοστιμότατο πιάτο που έγινε το διασημότατο έδεσμα, πάντα σε συντροφιά με λουκάνικα, κρεατικά και λεπτούς τοπικούς οίνους, όπως το αρωματικό Ρίσλινγκ.
Αν θέλετε μία μερακλίδικη συνταγή για να το φτιάξετε μόνοι σας, ιδού.
Η Ινδία, μία υποήπειρος θα έλεγε κανείς, είναι η χώρα των αντιθέσεων, των χρωμάτων και των μπαχαρικών. Το κοτόπουλο τίκα μασάλα είναι αντανάκλαση αυτής ακριβώς της αλήθειας, ένα πιάτο από ήπια βασικά υλικά που απογειώνονται στη σύνθεσή τους. Είναι δε τόσο διαδεδομένο σε όλο τον κόσμο που στην Μεγάλη Βρετανία έχει ψηφιστεί εθνικό της πιάτο!!!
Πρόκειται για κομμάτια ψητού κοτόπουλου, μαριναρισμένου σε γιαούρτι και μπαχαρικά, μαγειρεμένα σε κάρυ σως με μια σάλτσα χαρακτηριστικά κίτρινη και παχύρρευστη που περιέχει κρέμα, κρέμα καρύδας, τομάτα και μπαχαρικά. Την καταγωγή του πιάτου διεκδικούν διάφορες περιοχές της Ινδίας αλλά και η ίδια η Σκωτία! Ο αστικός μύθος εκεί λέει πως φτιάχτηκε κατά λάθος όταν ένας οδηγός λεωφορείου στη Σκωτία ζήτησε κοτόπουλο με κάρυ σε μια παμπ, του το σέρβιραν και το βρήκε πολύ ελαφρύ (ξενέρωτο) οπότε και για να το κάνουν πιο πικάντικο του έβαλαν ντομάτα και φουλ μπαχαρικά. Καλό Chicken Tikka Masala μπορείτε να απολαύσετε…μαζί μας στην Ινδία!
Επικών χωρών η συνέχεια. Από τους Ίνκας στους Μάγια και στους Αζτέκους. Δεν χρειάζεται να πει πολλά κανείς για την χώρα της μουσικής, της τεκίλα, των μαριάτσι, του πολιτισμού, των μεγάλων παραλιών που βρέχονται από δύο ωκεανούς, των χαμογελαστών ανθρώπων, του κεφιού και της σιέστα. Το Μεξικό υπάρχει μέσα μας και μαζί με αυτό και όλη του η κουζίνα με τα τάκος στην κορυφή της. Τα tacos είναι η επιτομή του comfort και street food και εναπόκειται στη φαντασία του μάγειρα για το πώς θα τα απογειώσει γευστικά και εμφανισιακά. Παραδοσιακά φτιάχνονται -γεμίζονται δηλαδή- με κάποιο κρεατικό ή ψαρικό, ψιλοκομμένα λαχανικά και λιωμένο τυρί. Σας προτείνουμε να τα δοκιμάσετε με κοκκινιστό κιμά μαγειρεμένο με σκόρδο, καυτερές πιπεριές και κόλιανδρο συνοδευόμενο από sour cream ,αβοκάντο και ψιλοκομμένο μαρούλι με κύμινο και λεμόνι και λιωμένο τσένταρ. Τάκος (η βάση δηλαδή από την τορτίγια) διατίθενται σε όλα τα σούπερ μάρκετ, οπότε φωνάξτε τους φίλους σας, ετοιμάστε μία κανάτα τεκίλα μαργαρίτα, βάλτε τη φαντασία σας να δουλέψει και καλή απόλαυση!
Το φαρικάλ, το ζεστό αυτό πιάτο -«της μαμάς» θα λέγαμε- φτιάχνεται σιγομαγειρεύοντας για ώρα στην κατσαρόλα αρνάκι, λάχανο, ελάχιστο αλεύρι και ολόκληρους κόκκους μαύρου πιπεριού, ενώ συνοδεύεται με πατάτες βρασμένες με τη φλούδα τους. Γήινο και σπουδαίο στην απλότητά του δίχασε προς στιγμήν τους Νορβηγούς, όταν το 2014 και μετά από εισήγηση υπουργού μπήκε σε δημοψήφισμα με στόχο να πάψει να είναι το εθνικό πιάτο της Νορβηγίας. Όμως οι Νορβηγοί… δεν μάσησαν και το υπερψήφισαν συνεχίζοντας να το τιμάνε κάθε χρόνο την τελευταία Πέμπτη του Σεπτεμβρίου, στην Γιορτή της Ημέρας του Fårikål.
Η κουζίνα κάθε χώρας είναι όπως και ο πολιτισμός παιδί της φύσης και της ιστορίας της.
Η γεωγραφία, η μορφολογία και τα συστατικά του εδάφους, το κλίμα και η καθημερινότητα κάθε λαού στην συγκεκριμένη στιγμή της ιστορίας του είναι αυτά που γεννάνε τα βασικά συστατικά, τον τρόπο μαγειρέματος και τις συνταγές κάθε κουζίνας. Κάπως έτσι, η κουζίνα της αχανούς Κίνας με τους αιώνες ιστορίας και την πολυποίκιλτη φύση είναι στην πραγματικότητα οι κουζίνες 8 περιοχών της Κίνας με πολλές διαφορές και ομοιότητες μεταξύ τους και με 4 από αυτές να είναι εντελώς διαφοροποιημένες από όλες τις άλλες. Υπάρχει όμως ένα πιάτο της κινέζικης κουζίνας που κατέκτησε όλο τον κόσμο με αποτέλεσμα να υπάρχει πια σαν παραλλαγή και άλλων εθνικών κουζινών: To Chow Mein. Τσόου μέιν σημαίνει τηγανιτά noodles και πρόκειται για ένα αρχικά Καντονέζικο σπιτικό πιάτο που περιέχει τηγανισμένα σε βαθύ τηγάνι (φριτέζα) noodles φτιαγμένα με αυγό, πράσινες πιπεριές, μπιζέλια, μπαμπού, νεροκάστανα, κινέζικο λάχανο, γαρίδες, ψητό χοιρινό, κοτόπουλο και βόειο κρέας ενώ σερβίρεται με παχιά σάλτσα. Το Chow Mein είναι εύκολο στην παρασκευή αρκεί να υπάρχουν τα σωστά υλικά και σκεύη.
Αν θέλετε να το φτιάξετε μόνοι σας αναζητήστε γνήσιες κινέζικες συνταγές στα αγγλικά και τα υλικά σε κάποιο ασιατικό μίνι μάρκετ.
Το 90% αυτής της δεκαπλάσιας σε έκταση χώρας βρίσκεται μέσα στην Σαχάρα. Το υπόλοιπο 10% λούζεται από τον Ατλαντικό ή συνορεύει με την Σενεγάλη. Το κλίμα και το έδαφος της Μαυριτανίας δεν αφήνουν πολλά περιθώρια για καλλιέργειες και παραγωγή βρώσιμων προϊόντων. Η κουζίνα της κατά συνέπεια είναι απλή -είναι χαρακτηριστικό ότι στα βασικά της πιάτα αναφέρονται οι χουρμάδες- και επηρεασμένη από τα καραβάνια που πέρναγαν στο πέρασμα των αιώνων από τα εδάφη της, Άραβες και Αφρικανοί.
Εθνικό πιάτο το Thieboudienne, ένα απλό στην παρασκευή του πιάτο που έχει τις ρίζες του στην γειτονική Σενεγάλη και παρασκευάζεται από ψάρι, ρύζι και σάλτσα ντομάτας, ενίοτε συνοδευόμενα στο μαγείρεμα από καρότα, λάχανο, κρεμμύδια, κασάβα και φυστικέλαιο. Παραδοσιακά συνοδεύεται από τσάι λόγω του ότι στη Μαυριτανία απαγορεύεται το αλκοόλ -εκτός βέβαια από τα τουριστικά καταλύματα- αλλά σας προτείνουμε αν το δοκιμάσετε να το συνοδεύσετε με κάποια δροσερή κόκκινη μπύρα ή ένα ποτήρι κόκκινο κρασί.
Η τεράστια αυτή χώρα με τα νερά, τα ψηλά βουνά, τα εκπληκτικά δάση και τις όμορφες πόλεις έδωσε πολλά πράγματα στον πολιτισμό και την Poutine! Η πουτίν ή το πουτίν είναι ένα πιάτο με ελάχιστη θρεπτική αξία, πολλές θερμίδες και πολύ νοστιμιά. Συσχετισμένο αρχικά με το περιθώριο, σαν πιάτο των φτωχών της επαρχίας του Κεμπέκ συνάντησε αντίσταση στο να γίνει αποδεκτό σαν εθνικό πιάτο του Καναδά, αλλά το μοιραίον φυγείν αδύνατον κι έτσι ένα απλό πιάτο με τηγανιτές πατάτες περιχυμένες από cottage cheese και άλλα λιωμένα τυριά συν σάλτσα φτιαγμένη από πηχτό ζωμό κρέατος έμελλε να γίνει όχι απλά το εθνικό πιάτο του Καναδά αλλά ένα από τα πιο αγαπητά street food του κόσμου.
Το πελμένι είναι τα ρώσικα ραβιόλια, δηλαδή φωλίτσες από αλεύρι, νερό και αυγά γεμισμένες συνήθως με κιμά. Ο κιμάς μπορεί να είναι από ένα ή διάφορα κρεατικά ή από ψάρι, με πιο φημισμένο το μίγμα κιμά από 45% μοσχαράκι, 35% αρνάκι και 20% χοιρινό. Εξυπακούονται τα μπαχαρικά με επικεφαλής το πιπέρι, το τριμμένο κρεμμύδι και το σκόρδο. Η ιστορία καθώς και η ετυμολογία της λέξης Pelmeni χάνονται στα βάθη των αιώνων και της ιστορίας της ίδιας της Ρωσίας με επικρατέστερο σενάριο την καταγωγή του από τα δάση της Σιβηρίας και τις περιοχές της κοντά στην Βόρεια Κίνα από όπου και τα συγγενικά dumplings.
Αν σας αρέσει η μαγειρική δοκιμάστε να ταξιδέψετε στη Ρωσία με αυτή τη συνταγή.
Ιαπωνία, η χώρα των αλλαγών και των ανατροπών, της εξέλιξης και του μεγαλείου. Αυτή η χώρα με τις κερασιές, τους ναούς, τους ουρανοξύστες, τα ψαροχώρια και τα νησιά της να βρέχονται από τον ωκεανό, έχει για εθνικό πιάτο μια σούπα. Τo Ramen (Ράμεν) είναι το κατεξοχήν παραδοσιακό ιαπωνικό φαγητό κι ένα από τα εθνικά της πιάτα μαζί με το σούσι. Έχει κατά πάσα πιθανότητα την καταγωγή του από την Κίνα και βάση του τα noodles. Φτιάχνεται με πολλούς τρόπους και διάφορα συστατικά, φαντασία να υπάρχει, τα πιο συνηθισμένα όμως είναι τα noodles σε ζωμό από κρέας ή καμιά φορά από ψάρι και soya σως ή miso. Σε αυτά προσθέτουμε διάφορα toppings, από κρεατικά και αυγά ως φρέσκα κρεμμυδάκια, αποξηραμένα φύκια και άλλα. Πρόκειται για μια πεντανόστιμη και πολύ θρεπτική σούπα που κάνει θραύση αυτήν την εποχή σε όλα τα καλά εστιατόρια του κόσμου, όλοι οι μεγάλοι μάγειρες έχουν ή θέλουν να δείξουν την εκδοχή τους. Μάθετε να την φτιάχνετε και δοκιμάστε την δική σας εκδοχή εδώ.
Αν υπήρχε top 5 των πιο επικών χωρών του κόσμου σίγουρα το Περού θα ήταν μέσα σε αυτές. Το Περού χαρακτηρίζεται κυρίως από τις Άνδεις. Η οροσειρά των Άνδεων εκτείνεται παράλληλα με την ακτογραμμή του ωκεανού και χωρίζει τη χώρα σε τρεις γεωγραφικές περιοχές. Η περιοχή των ακτών, γνωστή και ως Κόστα, στα δυτικά, είναι μία στενή επίπεδη περιοχή, κυρίως ξηρή με κοιλάδες που σχηματίστηκαν από εποχικές απορροές προς τη θάλασσα. Τα υψίπεδα και η οροσειρά, γνωστά και ως Σιέρρα, είναι η περιοχή των Άνδεων, που μεταξύ άλλων περιλαμβάνει και το οροπέδιο Αλτιπλάνος, καθώς και την ψηλότερη κορυφή της χώρας, το όρος Ουασκαράν με ύψος 6768 μ. Η τρίτη περιοχή είναι η ζούγκλα και το τροπικό δάσος, γνωστά και ως Σέλβα, που εκτείνεται σε επίπεδες εκτάσεις και καλύπτεται από το τροπικό δάσος βροχής του Αμαζονίου. Η Σέλβα περιλαμβάνει περίπου το 60% της συνολικής έκτασης του Περού, κατατάσσοντάς το τέταρτο ως προς την έκταση τροπικού δάσους στην επικράτειά του, μετά τη Βραζιλία, το Κονγκό και την Ινδονησία. Αντίθετα με άλλες χώρες της περιοχής του ισημερινού, το Περού δεν έχει αποκλειστικά ένα μόνο κλιματικό τύπο, δηλαδή τον τροπικό, αλλά το κλίμα του επηρεάζεται τόσο από τις Άνδεις όσο και από τα ρεύματα Χούμπολτ. Έτσι, το κλίμα της χώρας παρουσιάζει μεγάλη ποικιλομορφία μικροκλιμάτων, περιλαμβάνοντας 28 από τους 32 κλιματικούς τύπους που συναντώνται παγκόσμια (με βάση την κλιματική ταξινόμηση του Köppen)!
Σε αυτό το πλούσιο σε εναλλαγές τοπίο και κλίμα ένα πιάτο έμελλε να γίνει εθνικό πιάτο του Περού και από εκεί να κατακτήσει όλο τον κόσμο. Το Ceviche. |Το σεβίτσε είναι μια μέθοδος μαγειρικής που χρησιμοποιεί την οξύτητα του χυμού των εσπεριδοειδών (ή χυμού φρούτων που έχουν υποστεί ζύμωση) προκειμένου να μετουσιώσει τις πρωτεΐνες της σάρκας των θαλασσινών ή ψαρικών σε στάδιο που είναι εύκολα βρώσιμες, μοιάζοντας σε υφή και σύνθεση με το αποτέλεσμα μιας ήπιας θερμικής επεξεργασίας. Φρέσκα ψαρικά μαριναρισμένα σε χυμό εσπεριδοειδών δηλαδή κι αν σας φαίνεται απλό να το φτιάξετε δείτε εδώ και καλά μαγειρέματα!
Κάπου εδώ τελειώνει ο γύρος του κόσμου σε 10 πιάτα και να θυμάστε: