Πολιτιστικό Πανόραμα Ιταλίας

Συγκέντρωση στο αεροδρόμιο και αναχώρηση με την απευθείας πτήση της Aegean για την θρυλική Νάπολη, την πρωτεύουσα του διοικητικού διαμερίσματος της Καμπανίας. Αμέσως μετά την άφιξή μας αναχωρούμε για έναν από τους πιο σημαντικούς αρχαιολογικούς χώρους της ιταλικής χερσονήσου, την Πομπηία. Γνωστή στην αρχαιότητα ως το ομορφότερο θέρετρο των Ρωμαίων ευγενών γνώρισε στιγμές δόξας και μεγαλείου έως ότου μια φοβερή έκρηξη του Βεζούβιου στις 24 Αυγούστου του 79 μ.Χ. την κατέστρεψε ολοσχερώς. Σήμερα αποτελεί πόλο έλξης των τουριστών που κατά χιλιάδες συρρέουν για να γνωρίσουν μέσα από τα ερείπια το μέγεθος της λάμψης της. Μετά την εκτενή μας ξενάγηση συνεχίζουμε για το Ερκολάνο. Λίγοι γνωρίζουν ότι το Herculaneum στα λατινικά ή Ηράκλειο στα ελληνικά, υπήρξε μια πολύ πιο πλούσια από την Πομπηία πόλη και που παρόλο που θάφτηκε και αυτή κάτω από τόνους υπέρθερμων πυροκλαστικών υλικών εντούτοις η χρωματική ποικιλία των μαρμάρινων επενδύσεων των σπιτιών και οι ξύλινες οροφές κατάφεραν να διατηρηθούν και σήμερα εκτίθενται σε ένα πολύ καλά επιμελημένο χώρο. Συνεχίζουμε για την τρίτη πιο σημαντική αρχαιολογική τοποθεσία στην πλευρά της τυρρηνικής θάλασσας, το Πέστουμ. Πρόκειται για την αρχαία ελληνική αποικία της Ποσειδωνίας που ιδρύθηκε τον 7ο αιώνα π.Χ. κατά την διάρκεια του Β’ ελληνικού αποικισμού και που ελάχιστοι Έλληνες ταξιδιώτες έχουν απολαύσει. Τα εξαιρετικά διατηρημένα συμπαγή οχυρωματικά τείχη με τους πύργους, οι τρεις κομψότατοι ναοί δωρικού ρυθμού αφιερωμένοι στην Ήρα και την Αθηνά καθώς επίσης και οι ζωγραφιστοί τάφοι, μοναδικό δείγμα της Λουκανικής κυριαρχίας της περιοχής, είναι μερικά από τα αξιοθέατα που θα γνωρίσουμε. Συνεχίζουμε για το Σαλέρνο όπου θα δειπνήσουμε και θα διανυκτερεύσουμε.

Σε έκταση 50 χλμ. κατά μήκος της νότιας πλευράς της χερσονήσου του Σορέντο, η Costiera Amalfitana, όπως λέγεται στα ιταλικά, είναι μία από τις πλέον συγκλονιστικές ακτές της Ευρώπης. Συγκλονιστικός είναι και ο σχεδόν αιωρούμενος δρόμος 163 με την εντυπωσιακή θέα που οδηγεί μέχρι εκεί και καλύπτει όλο το μήκος της ακτής. Από την δεκαετία του ’60 και μετά και παράλληλα με το κοντινό και δημοφιλές Κάπρι, η ακτή Αμάλφι εξελίχθηκε σε έναν από τους κορυφαίους τουριστικούς προορισμούς της Ιταλίας αλλά και αγαπημένο μέρος των απανταχού jet setters. Ευτυχώς, εξαιτίας της γεωμορφολογίας της περιοχής, η τουριστική ανάπτυξη πραγματοποιήθηκε με ήπιους ρυθμούς και ως εκ τούτου αποτελεί ακόμη και σήμερα έναν επίγειο παράδεισο, ο οποίος συνδυάζει αρμονικά την ηρεμία της φύσης και την ένταση της νυκτερινής ζωής. Θα συναντήσουμε ήσυχα ψαροχώρια δίπλα σε κοσμοπολίτικες κωμοπόλεις και απόμερες ακρογιαλιές δίπλα σε πολυσύχναστες και οργανωμένες παραλίες. Στο Σορέντο, όπου παραθέριζαν ο Καζανόβα και ο Γκαίτε, θα εντυπωσιαστούμε με τις αρχοντικές επαύλεις στις πλαγιές του λόφου με θέα στα σμαραγδένια νερά, τους μεσογειακούς κήπους με τις ελιές και τα εσπεριδοειδή, το πολυσύχναστο κοσμοπολιτικό λιμάνι όπου αράζουν πανάκριβα σκάφη και τη ζωή στα καφέ της Piazza Tasso, η οποία αγαπήθηκε τόσο από τον Νίτσε όσο και από τον Ίψεν. Το Ποζιτάνο είναι η πιο ακριβή περιοχή, μια πόλη με αμέτρητα σκαλιά και στενά δρομάκια, ένας οικισμός-βεράντα στο απέραντο γαλάζιο. Το Αμάλφι αποτελεί την πιο δημοφιλή πρόταση για ημερήσια εκδρομή από εκεί και το Ραβέλο στέκει ψηλά στο λόφο σαν να επιτηρεί τα όσα συμβαίνουν. Δείπνο και διανυκτέρευση στο κοσμοπολίτικο Σορέντο.

Η σημερινή κρουαζιέρα στα ανοιχτά της χερσονήσου του Σορέντο θα μας φέρει στο μαγευτικό Κάπρι. Σύμφωνα με τον Έλληνα γεωγράφο Στράβωνα, το Κάπρι ήταν κάποτε τμήμα της ηπειρωτικής Ιταλίας. Η ετυμολογία του ονόματος Κάπρι είναι ασαφής. Μπορεί να ανάγεται στους αρχαίους Έλληνες, τους πρώτους αποίκους που αναφέρεται ότι κατοίκησαν το νησί και που η παρουσία πολλών αγριόχοιρων έγινε η αφορμή για την ονομασία του νησιού (όπου κάπρος σημαίνει αγριόχοιρος). Το β΄ μισό του 19ου αιώνα το Κάπρι έγινε δημοφιλές θέρετρο για Ευρωπαίους καλλιτέχνες, συγγραφείς και πολλές διασημότητες. Το 1908 ο Βλαντιμίρ Ιλίτς Ουλιάνοφ, γνωστός και ως Λένιν, φιλοξενήθηκε από τον Αλεξέι Μαξίμοβιτς Πέσκοφ, γνωστό και ως Μαξίμ Γκόρκι, Ρώσο, Σοβιετικό, συγγραφέα, στο σπίτι του κοντά στους Κήπους του Αυγούστου. Ο δε Γάλλος τραγουδιστής Ερβέ Βιλάρ κυκλοφόρησε το 1965 το τραγούδι Capri c’ est fini, που έγινε παγκόσμια επιτυχία και εκτίναξε στα ύψη την αναγνωρισιμότητα του νησιού. Χαρακτηριστικά σημεία που θα επισκεφθούμε είναι η Μαρίνα Πίκολα (μικρό λιμάνι), το Μπελβεντέρε Τραγκάρα (ένας ψηλός χώρος περιπάτου πλαισιωμένος από βίλες), οι ασβεστολιθικοί βράχοι, που λέγονται θαλάσσιες στήλες και προβάλλουν πάνω από τη θάλασσα (τα Φαραλιόνι), η πόλη του Ανακάπρι, η Γαλάζια Σπηλιά (Γκρότα Ατζούρα) και τα ερείπια των Αυτοκρατορικών Ρωμαϊκών επαύλεων. Αφού απολαύσουμε την νωχελική ατμόσφαιρα επιστρέφουμε στην ηπειρωτική Ιταλία με τελικό προορισμό την Νάπολη όπου και θα διανυκτερεύσουμε.

Η τρίτη μεγαλύτερη πόλη της Ιταλίας μετά τη Ρώμη και το Μιλάνο έχει έναν μοναδικό αέρα και ένα τόσο ιδιαίτερο ταμπεραμέντο που πολλές φορές αποτέλεσε αφορμή χλευασμού από τους «καθαρόαιμους» Ιταλούς του «πολιτισμένου» βορά. Ωστόσο η Νάπολη είναι μια από τις αρχαιότερες συνεχώς κατοικημένες πόλεις στον κόσμο, από την Εποχή του Ορείχαλκου. Την 2η χιλιετία π.Χ. στη θέση της ιδρύθηκαν ελληνικοί οικισμοί, με μια μεγαλύτερη ηπειρωτική αποικία -γνωστή αρχικά ως Παρθενόπη- να αναπτύσσεται γύρω στον 9ο αιώνα π.Χ., στο τέλος δηλαδή της Γεωμετρικής Εποχής. H πόλη επανιδρύθηκε με το όνομα Νεάπολις τον 6ο αιώνα π.Χ. και έγινε το κέντρο της Μεγάλης Ελλάδας, παίζοντας βασικό ρόλο στην ενσωμάτωση του ελληνικού πολιτισμού στη ρωμαϊκή κοινωνία. Στη σημερινή μας ξενάγηση θα γνωρίσουμε την Πιάτσα ντελ Πλεμπισίτο, την κεντρική πλατεία της πόλης, την εκκλησία Σαν Φραντσέσκο ντι Πάολα, που θυμίζει πολύ έντονα το Πάνθεον της Ρώμης, την πολυφωτογραφημένη Πόρτα Καπουάνα, το Καστέλ Νουέβο που αποτελεί το κύριο σύμβολο της αρχιτεκτονικής της πόλης και το μεγαλόπρεπο κτίριο της Εθνικής Βιβλιοθήκης. Γεμάτοι από τις εικόνες των στενών δρόμων, της χαώδους κυκλοφορίας και της θέρμης των Ναπολιτάνων, θα πάρουμε το μεσημέρι τον δρόμο για την Αιώνια Πόλη, την Ρώμη. Άλλωστε, όπως λέγεται, όλοι οι δρόμοι οδηγούν εκεί.

Ολόκληρο το πρωινό είναι αφιερωμένο στην αυστηρή έδρα του καθολικισμού, το κράτος του Βατικανού που ιδρύθηκε στις 11 Φεβρουαρίου του 1929 με τη Συνθήκη του Λατερανού κατά την διάρκεια του Φασιστικού καθεστώτος του Μουσολίνι. Μπορεί να χαρακτηρίζεται ως η μικρότερη ανεξάρτητη επικράτεια του κόσμου και ως προς την έκταση (0,44 τετρ. χλμ.) και ως προς τον πληθυσμό, εφόσον αριθμεί μόνο 826 κατοίκους, όμως ο πλούτος και η χλιδή του αφήνουν άφωνες τις ορδές των επισκεπτών. Στο Βατικανό στεγάζεται η Αγία Έδρα, που αποτελεί το πνευματικό και διοικητικό κέντρο της Καθολικής Εκκλησίας. Όσες φορές και αν επισκεφθεί κάποιος το Βατικανό ποτέ δεν θα είναι αρκετές. Θα ξεναγηθούμε στον επιβλητικό ναό του Αγίου Πέτρου, σύμβολο της Ρώμης και ολόκληρου του καθολικού κόσμου, θα θαυμάσουμε αριστουργήματα τέχνης στα μουσεία και φυσικά το αποκορύφωμα θα είναι το παρεκκλήσι της Καπέλλα Σιστίνα με τα αριστουργήματα του Μιχαήλ Άγγελου. Το απόγευμα μας περιμένει μια αποκαλυπτική περιήγηση στην Ρώμη με αξιοθέατα παγκοσμίως διάσημα όπως το Πάνθεον, το Τραστέβερε , η πιάτσα ντ’ Εσπάνια, το Κάμπο ντέι Φιόρε, η Φοντάνα ντι Τρέβι, το εντυπωσιακό μέγαρο του Κοινοβουλίου, οι μπαρόκ πλατείες και οι κομψοί εμπορικοί δρόμοι που για άλλη μια φορά θα δικαιολογήσουν την ονομασία της πόλης ως «Αιώνια».

Ένα ταξίδι επιστροφής στον Μεσαίωνα μας περιμένει σήμερα. Θα διασχίσουμε τρία διαφορετικά διαμερίσματα της Ιταλίας, το καθένα με διαφορετική φυσιογνωμία. Αφήνοντας πίσω μας την Ρώμη θα γνωρίσουμε την εύφορη κοιλάδα του Λάτιο, πριν μπούμε στην επαρχία της Περούτζια, στην περιφέρεια της Ούμπρια όπου στο έδαφός της βρίσκεται μια από τις ωραιότερες μεσαιωνικές πόλεις της Ιταλίας, η Ασίζη. Είναι η γενέτειρα του Αγίου Φραγκίσκου, του φτωχούλη του Θεού, ο οποίος ίδρυσε εδώ το θρησκευτικό τάγμα των Φραγκισκανών το 1208. Εδώ και αιώνες επισκέπτονται την περιοχή εκατομμύρια προσκυνητές για να προσκυνήσουν στη Βασιλική του Αγίου Φραγκίσκου (όπου είναι θαμμένος) και την Βασιλική της αγαπημένης των καθολικών Αγίας Κλάρας, όπου βρίσκεται ο τάφος της. Η βόλτα μας στην παλιά πόλη με τα μεσαιωνικά κτίσματα και τους αδιέξοδους δρόμους θα μας αποκαλύψει μια ατμόσφαιρα βγαλμένη από ιστορικό μυθιστόρημα ενώ η επίσκεψή μας στον καθεδρικό του Αγίου Ρουφίνο θα μας βοηθήσει να εισχωρήσουμε στα άδυτα του καθολικισμού. Στην συνέχεια μέσα από μια καταπράσινη διαδρομή παίρνουμε τον δρόμο για την πιο γοητευτική και πιο τουριστική περιφέρεια της Ιταλίας, την Τοσκάνη των αμπελώνων, των πύργων, των πολύχρωμων γιορτών και φυσικά της Αναγέννησης. Το απόγευμα θα μας βρει στην Σιένα. Εδώ θα αφήσουμε σκόπιμα χρόνο ελεύθερο για να απολαύσουμε τον καφέ μας στην επικλινή Πιάτσα ντελ Κάμπο, εκεί όπου διεξάγεται κάθε χρόνο η γιορτή του Πάλιο. Μετά τον καφέ ή το παγωτό περπατήστε στο ιστορικό κέντρο για να απολαύσετε τα γοτθικά πυργόσπιτα και τον περίφημο καθεδρικό ναό. Δεν είναι τυχαίο που το ιστορικό κέντρο της Σιένα ανήκει στην λίστα των μνημείων της UNESCO και σας βεβαιώ πως δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος να την απολαύσετε από μία ωραία νωχελική βόλτα. Μετά τη Σιένα θα πάρουμε το δρόμο για τον τελικό μας προορισμό, τον γίγαντα του Ιταλικού τουρισμού, την Αναγεννησιακή Φλωρεντία όπου και θα διανυκτερεύσουμε.

Η Φλωρεντία, το λίκνο της Ιταλικής Αναγέννησης, ιδρύθηκε πιθανώς το 200 π.Χ. λίγα χιλιόμετρα από την πόλη Φιέζολε με την οποία για αιώνες βρισκόταν σε διαρκή ανταγωνισμό. Στην διάρκεια της ιστορίας της γνώρισε πολλές καταστροφές ενώ τον 3ο αιώνα μ.Χ. επί εποχής του Διοκλητιανού, γίνεται πρωτεύουσα της επαρχίας της Τουσκίας. Η πόλη στους αιώνες που ακολούθησαν γνώρισε την απειλή των Οστρογότθων, κατακτήθηκε από τον Καρλομάγνο, ενώ το 1054 περιήλθε στην Ματθίλδη, κόμισσα της Τοσκάνης, η οποία λαμβάνοντας σαν κληρονομιά το Δουκάτο της Τοσκάνης, που είχε πρωτεύουσα τη Λούκα, δώρισε την Φλωρεντία στον Πάπα Γρηγόριο Ζ’. Έτσι υπό παπική επιρροή η Φλωρεντία αναπτύχθηκε πολύ γρήγορα και γνώρισε μεγάλη ευημερία. Είναι μια πόλη με αναρίθμητους καλλιτεχνικούς θησαυρούς. Διαθέτει εξαίρετη καλλιτεχνική κληρονομιά. Στην πόλη έζησαν και δημιούργησαν ορισμένα από τα σημαντικότερα έργα στην ιστορία της τέχνης καλλιτέχνες όπως ο Λεονάρντο ντα Βίντσι, ο Μιχαήλ Άγγελος, ο Βερρόκκιο, ο Ντονατέλο, ο Δάντης, αλλά και επιστήμονες όπως ο Γαλιλαίος και ο Μακιαβέλι και εξερευνητές όπως ο Αμέρικο Βεσπούτσι. Στην ολοήμερη ξενάγησή μας θα θαυμάσουμε τους καλλιτεχνικούς θησαυρούς της Πινακοθήκης Ουφίτσι, θα επισκεφθούμε τον μεγαλόπρεπο Ντουόμο με το παρακείμενο Βαπτιστήριο, θα ατενίσουμε την θέα του ποταμού Άρνο με την διάσημη Πόντε Βέκιο, θα επισκεφθούμε το σημείο ταφής του Δάντη στην εκκλησία της Σάντα Κρότσε και θα γνωρίσουμε την σύγχρονη πλευρά της πόλης μέσα από την σικάτη αγορά και τα πολυτελή καφέ της.

Συνεχίζοντας το οδοιπορικό μας στην Τοσκάνη θα ανακαλύψουμε μια πόλη-διαμάντι που ποτέ δεν περιλήφθηκε σε κανένα ελληνικό ταξιδιωτικό πρόγραμμα. Την μεσαιωνική Λούκα. Πιο πριν όμως κρίνεται επιβεβλημένη μια σύντομη επίσκεψη στην Πίζα με τον διάσημο κεκλιμένο πύργο της. Από το 1987 το συγκρότημα των οικοδομημάτων που βρίσκονται πάνω στην πλατεία του καθεδρικού αποτελούν μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς της UNESCO. Τα περισσότερα από αυτά βρίσκονται πάνω στα ερείπια του παλιού βαπτιστηρίου της εκκλησίας της Σάντα Ρεπαράτα, που κάποτε υπήρχε στη θέση που βρίσκεται σήμερα ο επιβλητικός ναός. Μετά την ξενάγησή μας συνεχίζουμε για την μεσαιωνική Λούκα. Η πόλη ιδρύθηκε από τους Ετρούσκους, αν και υπάρχουν ορισμένες ενδείξεις ότι εκεί προϋπήρχε οικισμός των Λιγουρίων. Αρχικά λεηλατήθηκε από τον Οδόακρο κατά την εκστρατεία του προκειμένου να γίνει βασιλέας της Ιταλίας. Το 493 κατακτήθηκε από τους Οστρογότθους, ενώ το 593 και επί τρεις μήνες πολιορκείται από τον Βυζαντινό στρατηγό Ναρσή, ο οποίος και την κατέλαβε. Μεταξύ του 568 και του 594 την πόλη κατέχουν οι Λογγοβάρδοι και αμέσως μετά η πόλη περνά στην κυριαρχία των Φράγκων. Σήμερα η κουκλίστικη Λούκα κρίνεται ως η πιο ατμοσφαιρική πόλη της Τοσκάνης. Με τα καλοδιατηρημένα τείχη με τις έξι εισόδους – εξόδους και τον μεσαιωνικό τομέα, ξαφνιάζει ευχάριστα τον επισκέπτη και τον μεταφέρει σε περασμένες ένδοξες εποχές. Στη συνέχεια αναχωρούμε για τον δεύτερο κρυμμένο θησαυρό στην περιοχή της Λιγουρίας αυτή την φορά, την Λα Σπέτσια.

Συνεχίζουμε το οδοιπορικό γνωριμίας με την «άλλη» Ιταλία και ανηφορίζουμε δυτικότερα στην πολύχρωμη περιοχή της Τσίνκουε Τέρρε. Τα δεκάδες χιλιόμετρα συναρπαστικών μονοπατιών της περιοχής Τσίνκουε Τέρε στην ιταλική Ριβιέρα, αποτελούσαν παραδοσιακά πόλο έλξης για περιπατητές και κατασκηνωτές. Τα πέντε χωριά της περιοχής, το κάθε ένα λαξευμένο στα απόκρημνα βράχια, αξίζουν την επίσκεψη, ενώ και οι λιγότερο αθλητικοί τύποι μπορούν και αυτοί να βρουν αυτό που αναζητούν απολαμβάνοντας απλά την θέα των χωριών που κρέμονται κυριολεκτικά από τους γρανιτένιους βράχους. Ο καλύτερος τρόπος να απολαύσει κανείς τον καταιγισμό ερεθισμάτων που προσφέρει η περιοχή είναι να ξεφύγει από τις κλασσικές διαδρομές και να απολαύσει την απίστευτη ομορφιά και τα μυριάδες αρώματα των Τσίνκουε Τέρε. Και αυτό θα κάνουμε παίρνοντας το γραφικό τραινάκι για μια ονειρική διαδρομή στην χαρούμενη αυτή περιοχή που περιλαμβάνεται στον κατάλογο της UNESCO.  Και όλα αυτά λίγο πριν συνεχίσουμε για το Τορίνο, την πρωτεύουσα του Πιεμόντε, που θα γνωρίσουμε στην ξενάγηση που θα ακολουθήσει. Κτισμένο στις όχθες του ποταμού Πάδου, στους πρόποδες των Άλπεων, με ανακαινισμένο το ιστορικό κέντρο και με έναν φινετσάτο αέρα σχεδόν «Γαλλικό», αρχίζει να ανεβαίνει στις προτιμήσεις των επισκεπτών και να γίνεται ένας ενδιαφέρων πόλος έλξης. Υπάρχουν ενδείξεις ότι ήδη από τον 3ο αιώνα π.Χ. η περιοχή κατοικούνταν από κελτικές φυλές. Η πόλη ιδρύθηκε επισήμως το 29 μ.Χ. από τον Ιούλιο Καίσαρα με το όνομα Αουγούστα Τζούλια Ταουρινόρουμ, από όπου προέρχεται και το σημερινό της όνομα. Από τα μνημεία που υπάρχουν ξεχωρίζει ο καθεδρικός ναός του Σαν Τζοβάνι με την Ιερά Σινδόνη.

Στον βιομηχανικό κολοσσό του βορά της Ιταλίας θα μας οδηγήσει η σημερινή μας διαδρομή. Το Μιλάνο της οικονομίας, της μόδας, του χρηματιστηρίου και της περισσότερο αναπτυγμένης περιφέρειας της χώρας, την Λομβαρδία. Περί το 400 π.Χ., οι Κέλτες Ινσούμπροι εγκαταστάθηκαν στην περιοχή του Μιλάνου. Το 222 π.Χ., οι Ρωμαίοι κατέλαβαν τον οικισμό, τον οποίο ονόμασαν Μεδιόλανο (Mediolanum). Μετά από αρκετούς αιώνες ρωμαϊκής κυριαρχίας, το Μιλάνο ανακηρύχθηκε πρωτεύουσα της δυτικής αυτοκρατορίας από τον αυτοκράτορα Διοκλητιανό το 228 π.Χ. Πασίγνωστα τα αξιοθέατα της πόλης. Η Πλατεία Duomo (Piazza del Duomo) πάνω στην οποία βρίσκεται το λαμπρότερο μνημείο, ο περίφημος καθεδρικός ναός, γοτθικού ρυθμού, που άρχισε να χτίζεται το 1386 και τελείωσε τον 19ο αιώνα. Είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος γοτθικός ναός του κόσμου (ο μεγαλύτερος βρίσκεται στη Σεβίλλη). Η Galleria Vittorio Emanuele II. Πρόκειται για ένα ιστορικό τριώροφο κτίριο, σύμπλεγμα εμπορικών στοών σε σχήμα σταυρού που φέρεται να κατασκευάστηκε την περίοδο 1865-1877. Η είσοδος της στοάς από την πλατεία θυμίζει αψίδα θριάμβου και καλύπτει σε ύψος το συνολικό ύψος του κτιρίου, με σειρές κιονοστοιχιών ιωνικού ρυθμού. Λέγεται ότι ο αρχιτέκτονας της Γκαλέριας Βιτόριο Εμμανουέλε λίγο πριν την αποπεράτωση έχασε τη ζωή του πέφτοντας από κάποια σκαλωσιά. Η Σκάλα του Μιλάνου που για χρόνια υπήρξε το σημείο αναφοράς της πολιτιστικής και κοινωνικής ελίτ της πόλης και τέλος ο ιερός ναός Santa Maria delle Grazie, διάσημος για την τοιχογραφία Ο Μυστικός Δείπνος του Λεονάρντο ντα Βίντσι. Ωστόσο και οι βιτρίνες στο Μιλάνο είναι αξιοθέατο. Ακόμα περισσότερο όμως τα ατελιέ των σχεδιαστών, στο Quadrilatero d’ Oro, μερικές εκατοντάδες μέτρα ανάμεσα στη Via Monte Napoleone και στη Via Sant’ Andrea. Όλα αυτά θα αποτελέσουν μέρος της ξενάγησής μας στην φρενήρη αυτή πόλη της βόρειας Ιταλίας.

Στην καρδιά του Βένετο θα βρεθούμε σήμερα μέσα από μια συναρπαστική διαδρομή και κάποιες στάσεις σε τοπία φυσικής ομορφιάς αλλά και ιστορικές πόλεις. Πρώτος μας σταθμός η γαλήνια λίμνη Γκάρντα στο σημείο του Sirmione, μια χερσόνησο που εκτείνεται μέσα στην λίμνη επί 4 χλμ. και αποκαλείται «Πέρλα της Λίμνης. Το Sirmione είναι μια πανέμορφη πόλη με θαυμάσιους κήπους και ακριβές επαύλεις, κύριος σταθμός εκκίνησης της γνωριμίας με την περιοχή. Το καταπράσινο περιβάλλον πλαισιώνεται με μια σειρά από θεματικά πάρκα που καθιστούν την Γκάρντα ένα κατ’ εξοχήν τόπο διακοπών για όλες τις ηλικίες. Αφού απολαύσουμε το τοπίο θα συνεχίσουμε για ένα ακόμα κορυφαίο αξιοθέατο της βόρειας Ιταλίας. Την όμορφη Πάντοβα ή αλλιώς Παδούη, η οποία εκτός των άλλων φιλοξενεί το περίφημο Πανεπιστήμιο, ηλικίας σχεδόν 850 χρόνων και στο όποιο δίδαξε και ο Γαλιλαίο Γαλιλαίε. Θα φωτογραφηθούμε στην Πράτο ντε λα Βάλλε, μία ελλειπτική πλατεία 90 στρεμμάτων που θεωρείται η δεύτερη μεγαλύτερη στην Ευρώπη, μετά την Πλας ντε Κενκόνς στο Μπορντώ. Στο κέντρο είναι ένας μεγάλος κήπος, περιβαλλόμενος από μία μεγάλη τάφρο, που πλαισιώνεται από 78 αγάλματα, που απεικονίζουν επιφανείς πολίτες. Δημιουργήθηκε από τον Αντρέα Μέμμο στα τέλη του 18ου αιώνα. Αφού θαυμάσουμε το Παλάτσο ντε λα Ρατζιόνε και την Πιάτσα ντει Σινιόρι θα καταλήξουμε στην διασημότερη από τις εκκλησίες της Πάντοβας την Basilica di Sant’ Antonio da Padova, τοπικά απλώς γνωστή ως Il Santo (Ο Άγιος). Τα οστά του Αγίου Αντωνίου και η γλώσσα του βρίσκονται σε ένα παρεκκλήσι πλούσια διακοσμημένο με σκαλιστά μάρμαρα, έργο διαφόρων καλλιτεχνών, όπως οι Σανσοβίνο και Φαλκονέττο. Η βασιλική ξεκίνησε να οικοδομείται το 1230 περίπου και ολοκληρώθηκε τον επόμενο αιώνα. Η παράδοση λέει ότι το κτίριο σχεδιάσθηκε από τον Νίκολα Πιζάνο. Επιστεγάζεται από επτά θαυμάσιους τρούλους, οι δύο εκ των οποίων είναι πυραμιδοειδείς. Αφού ολοκληρώσουμε την ξενάγησή μας, αργά το απόγευμα, θα πάρουμε τον δρόμο για την Βενετία.

Στην πρωινή μας ξενάγηση θα γνωρίσουμε την πιο ιδιαίτερη πόλη της Ιταλίας, κτισμένη πάνω σε μια ομάδα 118 μικρών νησιών που χωρίζονται από κανάλια και ενώνονται μεταξύ τους με γέφυρες. Το όνομα προέρχεται από τον αρχαίο λαό των Βένετων που κατοίκησαν την περιοχή τον 10ο αιώνα π.Χ. Είναι γνωστή ως «Γαληνοτάτη», «Βασίλισσα της Αδριατικής», «Πόλη του Νερού», «Πόλη των Μασκών», «Πόλη των Γεφυρών», «Επιπλέουσα Πόλη» και «Πόλη των Καναλιών» και φυσικά μια από τις πιο τουριστικές περιοχές του κόσμου. Η Δημοκρατία της Βενετίας υπήρξε πολύ μεγάλη ναυτική δύναμη κατά τον Μεσαίωνα και την Αναγέννηση, ορμητήριο για τις Σταυροφορίες και τη Ναυμαχία της Ναυπάκτου, καθώς και πολύ σημαντικό κέντρο εμπορίου, κάτι που βοήθησε στην συσσώρευση αμύθητου πλούτου στα θησαυροφυλάκιά της. Η πλατεία του Αγίου Μάρκου με το πολυφωτογραφημένο καμπαναριό της εκκλησίας, η ονομαστή γέφυρα του Ριάλτο, τα ρομαντικά κανάλια με τις γόνδολες, το Παλάτι των Δουκών, η γέφυρα των στεναγμών, το Μεγάλο κανάλι με τα πλούσια αρχοντικά και το σπίτι που έζησε ο Καζανόβα είναι μερικά μόνο από τα αξιοθέατα της πόλης για τα οποία μιλά ολόκληρος ο κόσμος. Στον ελεύθερο χρόνο που σκόπιμα αφήσαμε εδώ, σας προτείνουμε εκτός από τη βόλτα με γόνδολα να δοκιμάστε ένα γλυκό στο διάσημο καφέ Tonolo. Κρυμμένο στη μέση της περιοχής Dorsoduro, το ζαχαροπλαστείο αυτό χρονολογείται από το 1886 και είναι από τα παλαιότερα και πιο ξακουστά στην πόλη. Είναι πολύ δημοφιλές μέρος για τους κατοίκους της Βενετίας, προσφέροντας μια ευρεία ποικιλία από λιχουδιές αλλά και εξαιρετικό καφέ.

Μετά το πρωινό μεταφερόμαστε στο αεροδρόμιο της Βενετίας για την απευθείας πτήση επιστροφής στην Αθήνα. Τώρα πια είμαστε βέβαιοι πως γνωρίζουμε πολύ καλά την Ιταλία και πως κάποιες όμορφες γωνιές της που απλά είχαμε ακούσει για την ύπαρξή τους, πλέον είναι απόλυτα οικείες σε μας. Ένα πολύ μεστό οδοιπορικό στην πανέμορφη χώρα έφτασε στο τέλος του και εμείς χορτασμένοι από την ομορφιά των ακτών της Λιγουρικής θάλασσας, την επιβλητικότητα των αρχαιολογικών χώρων της Καμπανίας, τον κοσμοπολίτικο αέρα της Τοσκάνης και το άρωμα του εσπρέσο των καφέ της Λομβαρδίας σιγοψιθυρίζουμε …Viva Italia!