Η ιστορία των κοκτέιλ ξεκινάει πολύ παλιά, πίσω στη διάρκεια της Αμερικανικής Επανάστασης όταν η Ιρλανδή χήρα και ιδιοκτήτρια μπαρ Μπέτσυ Φλάναγκαν (quiz: σε πια δημοφιλή ταινία γίνεται έμμεση αναφορά σε αυτήν και το όνομά της και πώς;) συνήθιζε να κερνάει τους Αμερικάνους και Γάλλους στρατιώτες και θαμώνες του μπαρ της πολύχρωμα και γευστικά ποτά που τα ονόμαζε “Μπρέισερ”.
Εντωμεταξύ στο διπλανό από το μπαρ σπίτι, που το είχε ένας Άγγλος, υπήρχαν πολλές κότες που δεν άφηναν από τη φασαρία που έκαναν την Μπέτσυ και τον πατέρα της να κλείσουν μάτι – τις λιγοστές ώρες που το μπαρ έμενε κλειστό. Ακόμα κι οι πελάτες του μπαρ είχαν παράπονα για τις κότες. Με τα πολλά, ένα βράδυ, οι δύο Ιρλανδοί, πατέρας και κόρη, αποφασίζουν και όχι απλά σφάζουν όλες τις κότες του Άγγλου γείτονα αλλά διακοσμούν με τα λειριά και τις ουρές τους τα μπρέισερ που σερβίρανε την άλλη μέρα στο μπαρ.
Οι Γάλλοι στρατιώτες – πελάτες τους πίνουν γιορτάζοντας την ήττα του Άγγλου γείτονα όταν ξαφνικά ένας από αυτούς ετοιμάζεται να αλλάξει την ιστορία της γαστρονομίας σηκώνοντας το μπρέισερ που μόλις του σερβιρίστηκε διακοσμημένο με μια ουρά κόκορα και ζητωκραυγάζοντας “Vive le cock- tail” (cock = κόκορας και tail= ουρά).
Αυτό ήταν, η λέξη cocktail μπήκε στο λεξικό και τα κοκτέιλ στη σύγχρονη γαστρονομία ενώ πολύ αργότερα, πρόσφατα σχετικά, απέκτησαν την δική τους τέχνη, την τέχνη της μιξολογίας (mixology).
Η πρώτη επίσημη αναφορά στο κοκτέιλ έγινε το 1803 και η πρώτη καταγεγραμμένη συνταγή ανήκει στον καπετάνιο Αλεξάντερ, το 1831.
Η τέχνη των κοκτέιλ εξαπλώθηκε σταδιακά σε όλο τον κόσμο με κάποιες χώρες να έχουν συνδυάσει το όνομα, την ιστορία ή κάποια συμβάντα με το δικό τους “εθνικό” κοκτέιλ.
Και να τα 5+1 πιο γνωστά από αυτά.
1. ΒΡΑΖΙΛΙΑ: Caipirinha (Καϊπιρίνια)
Το εθνικό κοκτέιλ της Βραζιλίας σε μια πρώτη του παραλλαγή -που περιείχε και σκόρδο- χρησιμοποιούταν από τους Πορτογάλους σαν φάρμακο για την ισπανική γρίπη. Στη σύγχρονή της μορφή και σύμφωνα με τους ιστορικούς, η caipirinha, όπως είναι γνωστή σήμερα, επινοήθηκε από ιδιοκτήτες αγροκτημάτων στην περιοχή Piracicaba, στο εσωτερικό του κράτους του Σάο Πάολο, κατά τη διάρκεια του 19ου αιώνα, ως τοπικό ποτό για εκδηλώσεις και πάρτι υψηλού επιπέδου – αποτέλεσμα της εντατικής καλλιέργειας ζαχαροκάλαμου στην περιοχή.
ΣΥΝΤΑΓΗ
- 5 cl Mangaroca Cachaca
- ½ lime κομμένο σε 4 κομμάτια
- 2 κουταλάκια καστανή ζάχαρη
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
Προσθέτουμε τα κομμάτια lime και την καστανή ζάχαρη σε ένα old fashion ποτήρι και τα πιέζουμε με ένα μικρό γουδοχέρι.
Προσθέτουμε θρυμματισμένο πάγο και την Mangaroca Cachaca.
2. ΜΕΞΙΚΟ: Margarita (Μαργαρίτα)
Κατά τη διάρκεια της ποτοαπαγόρευσης οι Αμερικανοί αναζητούν την ελευθερία τους στα μπαρ του Μεξικού και δη σε αυτά που βρίσκονται κοντά στα σύνορα των δύο χωρών. Το 1936 ο δημοσιογράφος μιας εφημερίδας της Iowa με το όνομα James Graham αναφέρει πως βρήκε ένα κοκτέιλ με αυτό το όνομα και τα συστατικά, σε ένα μπαρ της Tijuana. Η Μαργαρίτα είναι θρυλικό κοκτέιλ και έχει γράψει την δική της ιστορία στη σύγχρονη ποπ κουλτούρα πρωταγωνιστώντας σε ταινίες, τραγούδια και τις ιστορίες τους και έχει πλέον και πάρα πολλές βερσιόν.
ΣΥΝΤΑΓΗ
- 20 ml (1 oz) Cointreau
- 20 ml (¾ oz) χυμό λάιμ
- 40 ml (2 oz) Τεκίλα 100% agave
- Γαρνιτούρα: μία φέτα lime. Μην ξεχάσεις να προσθέσεις και αλάτι περιμετρικά, στο χείλος του ποτηριού
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
Σε ένα shaker προσθέτουμε όλα τα συστατικά και πάγο. Ανακινούμε καλά και σερβίρουμε σε ένα παγωμένο ποτήρι μαργαρίτας ή martini.
3. ΚΟΥΒΑ: Mojito (Μοχίτο)
Η Αβάνα είναι η γενέτειρα του Mojito, αν και η ακριβής προέλευση αυτού του κλασικού κοκτέιλ είναι θέμα συζήτησης. Μια ιστορία αναφέρει το Mojito ως ένα παρόμοιο ποτό του 16ου αιώνα γνωστό ως “El Draque”, από το όνομα του Sir Francis Drake. Το 1586, μετά την επιτυχημένη επιδρομή του στην Cartagena de Indias, τα πλοία του Drake έπλεαν προς Αβάνα, όταν πέσανε θύματα επιδημίας δυσεντερίας και σκορβούτου. Ήταν γνωστό ότι οι ντόπιοι Ινδιάνοι είχαν φάρμακα για διάφορες τροπικές ασθένειες, έτσι μερικοί ναυτικοί πήγαν στην Κούβα και επέστρεψαν με τα συστατικά για ένα αποτελεσματικό φάρμακο των ντόπιων. Τα συστατικά ήταν aguardiente de caña (“νερό που καίει” ήτοι, ακατέργαστη μορφή ρούμι ζαχαροκάλαμου) αναμεμειγμένου με τοπικά τροπικά συστατικά: χυμό lime, χυμό ζαχαροκάλαμου και μέντα. Ο χυμός lime από μόνος του μπορούσε να αποτρέψει σημαντικά το σκορβούτο και την δυσεντερία και σύντομα προστέθηκε και η ταφία / ρούμι καθώς έγινε ευρέως διαθέσιμη στους Βρετανούς (περ. 1650). Η μέντα, το λάιμ και η ζάχαρη ήταν επίσης χρήσιμα στη μείωση της σκληρής γεύσης αυτού του ποτού.
Ορισμένοι άλλοι ιστορικοί υποστηρίζουν ότι ήταν οι Αφρικανοί σκλάβοι που δούλευαν στις κουβανικές φυτείες ζαχαροκάλαμου που εμπνεύστηκαν αυτό το κοκτέιλ κατά τη διάρκεια του 19ου αιώνα –χωρίς το λάιμ.
Υπάρχουν αρκετές θεωρίες πίσω από την προέλευση του ονόματος Mojito: μια τέτοια θεωρία υποστηρίζει ότι το όνομα σχετίζεται με το mojo, ένα κουβανέζικο καρύκευμα που παρασκευάζεται από λάιμ και χρησιμοποιείται για κάποια πιάτα της τοπικής κουζίνας. Μια άλλη θεωρία είναι ότι το όνομα Mojito είναι απλά ένα παράγωγο του mojadito (ισπανικό για “λίγο υγρό”).
Το Mojito παρουσιάζεται επίσης ως αγαπημένο ποτό του συγγραφέα Ernest Hemingway.
ΣΥΝΤΑΓΗ
- 60 ml Ρούμι
- 1/2 λάϊμ (lime)
- 2 κουταλάκια του γλυκού μαύρη ζάχαρη
- 4 φύλλα δυόσμου
- Σόδα
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
Σε ένα ψηλό ποτήρι του κοκτέιλ πατάμε με το γουδοχέρι τα λάϊμ, τη ζάχαρη και τον δυόσμο.
Γεμίζουμε το ποτήρι με τριμμένο πάγο.
Προσθέτουμε το ρούμι και ανακατεύουμε.
Προσθέτουμε τη σόδα και ανακατεύουμε ελαφρά.
Γαρνίρουμε με μια κορυφή από δυόσμο (4-5 φυλλαράκια με τον κορμό).
4. ΙΤΑΛΙΑ: Negroni (Νεγκρόνι)
Ενώ η προέλευση του ποτού είναι άγνωστη, η πιο γνωστή ιστορία αναφέρει ότι αρχικά δημιουργήθηκε στη Φλωρεντία της Ιταλίας το 1919 στο Caffè Casoni (πρώην Caffè Giacosa), που βρίσκεται στη Via de ‘Tornabuoni και τώρα ονομάζεται Caffè Roberto Cavalli. Ο κόμης Camillo Negroni ζήτησε από τον μπάρμαν Fosco Scarselli να “μπουστάρει” το αγαπημένο του κοκτέιλ, το Americano, προσθέτοντας τζιν και όχι νερό. Ο μπάρμαν πρόσθεσε επίσης μία φέτα πορτοκάλι γαρνιτούρα αντί για την τυπική γαρνιτούρα λεμονιού του Αμερικάνικο για να υποδηλώσει πως έφτιαξε ένα διαφορετικό ποτό κι έτσι έγινε το Negroni!
Μετά την επιτυχία του κοκτέιλ, η οικογένεια Negroni ίδρυσε το Negroni Distillerie στο Τρεβίζο της Ιταλίας και παρήγαγε μια έτοιμη έκδοση του ποτού που πωλείται ως Antico Negroni 1919. Μία από τις πρώτες αναφορές στο ποτό προέρχεται από τον Orson Welles στην ανταπόκρισή του στην Coshocton Tribune, ενώ εργαζόταν στη Ρώμη στο Cagliostro το 1947. Εκεί περιγράφει ένα νέο ποτό που ονομάζεται Negroni: “Τα πικρά συστατικά του είναι εξαιρετικά για το συκώτι ενώ το τζιν το καταστρέφει κα έτσι εξισορροπούν τα μεν το δε”.
Τέλος οι απόγονοι του στρατηγού Pascal Olivier de Negroni, Count de Negroni ισχυρίζονται ότι ήταν ο Κόμης Negroni ο οποίος εφηύρε το ποτό το 1857 στη Σενεγάλη.
ΣΥΝΤΑΓΗ
- 15 ml Τζίν
- 15 ml Καμπάρι
- 15 ml Μαρτίνι ρόσσο
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
Σε ένα ποτήρι τύπου “old fashion” ρίχνουμε όλα τα συστατικά και ανακατεύουμε.
Γαρνίρουμε το κοκτέιλ με μία φέτα πορτοκάλι.
5. ΣΙΓΚΑΠΟΥΡΗ: Singapore Sling (Σίνγκαπουρ Σλινγκ)
Το Singapore Sling είναι ένα κοκτέιλ με βάση το τζιν από τη Σιγκαπούρη. Αυτό το long drink πρωτοφτιάχτηκε πριν από το 1915 από τον Ngiam Tong Boon, έναν μπάρμαν του Hainanese που εργαζόταν στο Long Bar στο Raffles Hotel της Σιγκαπούρης. Αρχικά ονομαζόταν τζιν σλινγκ -και ήταν ένα ποτό της Βόρειας Αμερικής που αποτελείτο από αλκοόλ με νερό που είχε γλυκαντικές και αρωματικές ουσίες.
Ο D. Α. Embury δήλωσε κάποτε στο Fine Art of Mixing Drinks: “Από όλες τις συνταγές που δημοσιεύτηκαν για αυτό το ποτό δεν έχω δει ποτέ δύο που να είναι όμοιες”. Οι Times περιγράφουν την “αρχική συνταγή” ως ανάμειξη δύο μέτρων τζιν με ένα κονιάκ κεράσι και ένα χυμό πορτοκαλιού, ανανά και λάιμ. Μια εναλλακτική “πρωτότυπη συνταγή” χρησιμοποίησε τζιν, Cherry Heering, Bénédictine και φρέσκο ανανά χυμό, κυρίως από ανανά Sarawak (ή “smooth cayenne”, ο οποίος ενισχύει τη γεύση και δημιουργεί μια αφρώδη κορυφή. Η συνταγή του ξενοδοχείου Raffles στην Σιγκαπούρη όπου μπορείτε και σήμερα να απολαύσετε το θρυλικό αυτό κοκτέιλ αναδημιουργήθηκε με βάση τις μνήμες των πρώην μπάρμαν και τις γραπτές σημειώσεις που ανακάλυψαν σχετικά με την αρχική συνταγή.
ΣΥΝΤΑΓΗ
- 1 μεζούρα Τζιν
- 1/2 μεζούρα Cherry Brandy
- 1/4 μεζούρας Triple sec
- 1/4 μεζούρας λικέρ Bénédictine
- 4 μεζούρες χυμός ανανά
- 1/2 μεζούρα χυμός lime
- 1/4 μεζούρας γρεναδίνη
- 1 σταγόνα Angostura bitters
- Σόδα
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
Όλα τα υλικά ανακατεύονται στο σέικερ μαζί με πάγο (εκτός της σόδας).
Σουρώνετε σε highball ποτήρι, συμπληρώνετε με σόδα.
Γαρνίρετε με ένα κομμάτι ανανά και ένα κερασάκι μαρασκίνο.
6. ΗΠΑ: Cosmopolitan (Κοσμοπόλιταν)
Σύμφωνα με το LUBEN, πολύ πριν το Cosmopolitan βρεθεί στα χέρια της Carrie Bradshaw και των φίλων της στη σειρά Sex & the City ήταν αρκετοί οι μπαρτέντερς που διεκδικούσαν τα εύσημα για τη δημιουργία του. Μπορεί να έχει προέρθει από τη Μινεάπολις, το Μαϊάμι, το Σαν Φρανσίσκο, το Μανχάταν ή το Προβινστάουν της Μασαχουσέτης. Η επικρατέστερη θεωρία είναι πως μια μπαργούμαν από το Μαϊάμι, η Cheryl Cook, προσπάθησε να δημιουργήσει μια παραλλαγή του Martini που θα ήταν πιο δημοφιλής στις γυναίκες. Χρησιμοποίησε Absolut Citron, triple sec, λάιμ και χυμό κράνμπερι για να του δώσει το χαρακτηριστικό ροζ του χρώμα. Η ίδια είχε δηλώσει πως “είναι ουσιαστικά ένα καμικάζι με χυμό κράνμπερι”.
ΣΥΝΤΑΓΗ
- 20 ml (1 oz) Cointreau
- 10 ml (¾ oz) χυμό λεμονιού
- 20 ml (1 oz) χυμό cranberry
- 40 ml (1½ oz) Βότκα
- Γαρνιτούρα: μία λεπτή φλούδα πορτοκαλιού
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
Σε ένα shaker προσθέτουμε όλα τα συστατικά και πάγο. Ανακινούμε καλά και σερβίρουμε σε ένα παγωμένο ποτήρι martini.
Αν το Cosmo σας φαίνεται πολύ θηλυκό για τα γούστα και το lifestyle σας κοκτέιλ δοκιμάστε την αρσενική του εκδοχή, το Kamikaze που φτιάχνεται όπως το Cosmo αλλά με:
- 1 μέρος Βότκα
- 1 μέρος λικέρ Cointreau
- 1 μέρος χυμό lime
- 1 φέτα lime/λεμόνι για το γαρνίρισμα
