Αίγυπτος

Χώρα της βορειοανατολικής Αφρικής και της δυτικής Ασίας. Συνορεύει δυτικά με τη Λιβύη, νότια με το Σουδάν και βορειοανατολικά με το Ισραήλ. Βρέχεται βόρεια από τη Μεσόγειο Θάλασσα και ανατολικά από την Ερυθρά, που σχηματίζει βόρεια τους κόλπους του Σουέζ και της Άκαμπα. Έχει έκταση 1.001.449 τ.χλμ. και γενικά χαμηλό υψόμετρο, εκτός από την ανατολική παραθαλάσσια ορεινή ζώνη και την επίσης ορεινή χερσόνησο του Σινά. Σημαντικό μέρος της δυτικής χώρας καλύπτεται από έρημο, ενώ οι ανατολικές περιοχές ποτίζονται από τον ποταμό Νείλο. Πρωτεύουσα είναι το Κάιρο. Η χώρα έχει πολίτευμα προεδρικής δημοκρατίας και αγροτική, κατά κύριο λόγο, οικονομία.

ΜΟΡΦΟΛΟΓΙΑ – ΚΛΙΜΑ

Το έδαφος της Αιγύπτου αποτελεί τμήμα της ανατολικής Σαχάρας και διασχίζεται από τον ποταμό Νείλο, ο οποίος χωρίζει την έρημο σε δύο τμήματα, στη λιβυκή έρημο ή ανατολική Σαχάρα και στην αραβική έρημο. Η περιοχή του Νείλου και μερικές οάσεις αποτελούν τα μόνα εύφορα μέρη της Αιγύπτου, ενώ όλο το υπόλοιπο έδαφος είναι κατάξερη έρημος.

Από την Αβυσσηνία πηγάζει ο Κυανός Νείλος και από την Ταγκανίκα ο Λευκός. Τα δυο ποτάμια συναντιούνται στο Χαρτούμ και γίνονται ένα ως το Κάιρο. Εκεί ξανοίγεται σε σχήμα βεντάλιας και σχηματίζει το περίφημο δέλτα του. Είναι πλωτός μέχρι το Ασσουάν και διευκολύνει πολύ τη συγκοινωνία της Αιγύπτου. Κατά την περίοδο Ιουλίου – Οκτωβρίου ο Κυανός Νείλος φουσκώνει, κατεβάζει τεράστιες ποσότητες νερού και λάσπης και προκαλεί πλημμύρες στην Αίγυπτο ως το δέλτα. Η λάσπη επικάθεται στην καλλιεργήσιμη γη, σαν πλούσιο φυσικό λίπασμα και καθιστά το έδαφος ιδιαίτερα γόνιμο. Η κοιλάδα του Νείλου σπέρνεται δυο-τρεις φορές το χρόνο. Με τα σημερινά αρδευτικά έργα και φράγματα, έχει επεκταθεί πολύ η καλλιεργήσιμη έκταση της κοιλάδας. Τα έργα αυτά γεμίζουν τις αρδευτικές διώρυγες με νερό και ποτίζουν τη γύρω περιοχή. Το φράγμα Ασσουάν και το φράγμα του Αούγια συγκρατούν τα νερά του πλημμυρισμένου Νείλου και τα διοχετεύουν στην πεδιάδα στη διάρκεια της ξηρασίας (από το Φεβρουάριο ως τον Ιούλιο).

Στη λιβυκή έρημο, εκεί όπου υπάρχουν λίμνες, πηγές ή το νερό βρίσκεται σε μικρό βάθος, σχηματίζονται οάσεις, κυριότερες από τις οποίες είναι η Φαγιούμ και η Χάργκα. Άλλες, μικρότερης σημασίας, είναι η Σίβα στα δυτικά της ερήμου, η Μπαχαρίγια, η Φαράφρα, η Ντάχλα, η ελ Κασρ και η Μπαβίκ, που εκτείνονται στο νότιο τμήμα της χώρας.

Η αραβική έρημος φτάνει μέχρι τα παράλια της Ερυθράς Θάλασσας, όπου σχηματίζει την οροσειρά των Εντμπάι, με ψηλότερη την κορυφή του βουνού Σαρίμπ ελ Μπανάτ (2.187 μ.). Στα βορειοανατολικά του κόλπου του Σουέζ η έρημος εκτείνεται στη χερσόνησο του Σινά, όπου βρίσκεται το ομώνυμο βουνό, πάνω στο οποίο είναι χτισμένο το περίφημο μοναστήρι του Σινά.

Το κλίμα της Αιγύπτου είναι κατάξερο. Εξαίρεση αποτελεί η περιοχή του δέλτα και της Αλεξάνδρειας, που δροσίζεται κατά κάποιο τρόπο, από την ανατολική Μεσόγειο. Εκεί το ύψος της βροχόπτωσης είναι 184 χιλιοστά, ενώ στο Κάιρο μόνο 24 χιλιοστά και στο Ασσουάν 1 χιλιοστό. Η βροχή είναι σπάνια και μπορεί να πει κανείς για το εσωτερικό πως είναι εντελώς άγνωστη. Όταν πνέουν βόρειοι άνεμοι από την περιοχή της Μεσογείου, η θερμοκρασία είναι υποφερτή. Όταν όμως αρχίζει, κατά την άνοιξη, να φυσάει από την έρημο ο νότιος άνεμος, που λέγεται Σιμούν ή Χαμσίν, η θερμοκρασία ξεπερνάει τους 50°C στη σκιά. Αυτός ο άνεμος, φορτώνεται άμμο από την έρημο και γεμίζει αυλές, δρόμους και σπίτια.