Ένα ταξίδι στην Κούβα έχει και την ιεροτελεστία του: Βόλτες σε μερικά από τα πιο ιστορικά μπαρ του κόσμου και απόλαυση του ποτού της Κούβας, του ρούμι, είτε σκέτου με ένα πούρο, είτε σε κοκτέιλ με πολλή μουσική! Τι πρέπει να ξέρετε για το ρούμι;
- Το ρούμι είναι οινοπνευματώδες ποτό, προϊόν απόσταξης των χυμών του ζαχαροκάλαμου. To ζαχαροκάλαμο εισήγαγε στα νησιά της Καραϊβικής και την Αμερική τον 15ο αιώνα ο Κολόμβος. Αντίθετα από ό,τι πιστεύεται, το ρούμι κατάγεται από την Ινδία ή την Κίνα, αλλά σήμερα παράγεται κυρίως στα νησιά της Καραϊβικής, όπου καθιερώθηκε αφότου οι Ευρωπαίοι κατακτητές έφεραν το ζαχαροκάλαμο.
Δεν μπορούμε να πούμε με σιγουριά από πού προέρχεται η λέξη rum (στα αγγλικά προφέρεται ρομ και στα ισπανικά ρουμ). Εικάζεται ότι το λήμμα “rum” προέρχεται από τη λέξη “rumbullion” (από την αγγλική αργκό του 17ου αιώνα) που σε ελεύθερη μετάφραση ερμηνεύεται ως “χαρά, διασκέδαση, οχλαγωγία”.
- Η πρώτη απόσταξη ρούμι στην Καραϊβική πραγματοποιήθηκε στις φυτείες ζαχαροκάλαμου τον 17ο αιώνα. Οι σκλάβοι στις φυτείες ανακάλυψαν ότι η μελάσα, ένα παραπροϊόν της διαδικασίας ραφιναρίσματος της ζάχαρης, μπορούσε να ζυμωθεί σε αλκοόλη. Για αυτούς το ρούμι αποτελούσε έναν φτηνό τρόπο να ξεχάσουν τα βράδια τον ψυχικό και σωματικό τους πόνο. Αργότερα, η πιο επαγγελματική απόσταξη αυτών των αλκοολούχων υποπροϊόντων κατέληξε στα πρώτα σύγχρονα ρούμι.
Σύμφωνα με την παράδοση, αυτό το είδος ρούμι προέρχεται αρχικά από το νησί Nevis. Ένα έγγραφο του 1651 από τα νησιά Μπαρμπάντος αναφέρει: «Ο κύριος τρόπος με τον οποίο “φτιάχνονται’’ στο νησί είναι το Rumbullion, γνωστό και ως Kill-Divil. Αυτό δε, φτιάχνεται από αποσταγμένα ζαχαροκάλαμα και είναι ένα καυτό, διαβολεμένο, απαίσιο ποτό». Την δεκαετία του 1620, η παραγωγή ρούμι καταγράφηκε επίσης στη Βραζιλία ενώ πολλοί ιστορικοί πιστεύουν ότι το ρούμι βρήκε τον δρόμο του προς τα Μπαρμπάντος μαζί με το ζαχαροκάλαμο και τις μεθόδους καλλιέργειάς του από αυτήν. Τέλος, ένα υγρό που αναγνωρίστηκε ως ρούμι βρέθηκε σε μια φιάλη κασσίτερου στο σουηδικό πολεμικό πλοίο Vasa, το οποίο βυθίστηκε το 1628.
- Μέχρι το τέλος του 17ου αιώνα το ρούμι αντικατέστησε το γαλλικό κονιάκ ως εναλλακτικό αλκοόλ σε όσους δούλευαν στο τριγωνικό εμπόριο
Το ρούμι ήταν ζωντανό κομμάτι της κουλτούρας των περισσότερων νησιών των Δυτικών Ινδιών, καθώς και των ναυτικών επαρχιών και του Newfoundland, στον Καναδά. Έχει ιστορική σχέση με το Βασιλικό Ναυτικό (της Μεγάλης Βρετανίας) στο οποίο αναμιγνύεται με νερό ή μπύρα για να κάνει grog) και την πειρατεία (όπου καταναλωνόταν σαν bumbo). Το ρούμι χρησίμευσε επίσης ως δημοφιλές μέσο οικονομικών ανταλλαγών (αντί για χρήμα, δηλαδή) για τη χρηματοδότηση επιχειρήσεων όπως η δουλεία (βλέπε Τριγωνικό Εμπόριο), το οργανωμένο έγκλημα και οι στρατιωτικές επιχειρήσεις όπως π.χ. η Αμερικανική Επανάσταση και η Επανάσταση του Ρούμι της Αυστραλίας.
- Η σχέση του ρούμι με την ναυτιλία και τους πειρατές είναι τεράστια και έχει καταγραφεί σε ποιήματα, τραγούδια, βιβλία, ταινίες και μύθους. Ένας θρύλος που συνδέει το ρούμι με τον Οράτιο Νέλσονα λέει ότι μετά τη νίκη και τον θάνατό του στη Μάχη του Τραφάλγκαρ, το σώμα του Νέλσονα διατηρήθηκε σε ένα δοχείο ρούμι για να επιτευχθεί η μεταφορά του πίσω στην Αγγλία. Κατά την άφιξη, ωστόσο, όταν το δοχείο ανοίχτηκε βρέθηκε να είναι άδειο από ρούμι. Το σώμα του Νέλσονα (που είχε γίνει τουρσί εν τω μεταξύ), κατά την εξέταση που ακολούθησε, έδειξε ότι οι ναυτικοί είχαν τρυπήσει μια τρύπα στον πυθμένα του βαρελιού και ήπιαν λίγο-λίγο όλο το ρούμι, εξ ου κι ο όρος “Αίμα του Νέλσονα” (Nelson’s Blood) που χρησιμοποιείται για να το περιγράψει.
αδφασδφασδφ
- Η ποτοαπαγόρευση συνδέεται άμεσα με την Κούβα και το ρούμι: “Η ραγδαία ανάπτυξη του τουρισμού στην Κούβα εκείνη την περίοδο, την μετέτρεψε σε εξωτικό παράδεισο της υψηλής κοινωνίας. Σαν προορισμός είχε τα πιο δυνατά χαρτιά, ήταν πολύ κοντά στην Φλόριντα, σαν άλλο κράτος είχε άλλους νόμους, το αλκοόλ έρεε άφθονο, τα κοκτέιλ επίσης, και βέβαια είχε και τη ρούμπα, που εξελίχθηκε σε κρυφό πόθο των Αμερικανών. Όλα αυτά χωρίς καμία διαφήμιση στις Πολιτείες, χωρίς αφίσες, χωρίς φυλλάδες, απλά από στόμα σε στόμα. Χρειάστηκαν το πολύ τρία χρόνια για να διπλασιαστεί η τουριστική μάζα η οποία έδωσε ευκαιρίες για νέα ξενοδοχεία, εστιατόρια και μπαρ. Η Κούβα και το ρούμι έγιναν συνώνυμα, μαζί με τα πούρα και τη μουσική’’ (Πηγή: Bitterbooze.com)
Τα κουβανέζικα ρούμι, μαζί με τα πούρα, αποτελούν βασικό κομμάτι της εθνικής ταυτότητας της Κούβας και τροφοδοτούν την οικονομία της χώρας εδώ και δεκαετίες. Οι επιβαλλόμενοι περιορισμοί (εμπάργκο) των ΗΠΑ στις εισαγωγές κουβανέζικων προϊόντων κατέληξαν στην αλματώδη αύξηση του λαθρεμπορίου του ρούμι και την δημιουργία μιας αύρας Απαγορευμένου Καρπού (The Forbidden Fruit). Διάσημες μάρκες που παράγουν σήμερα ρούμι στην Κούβα και εξάγονται με επιτυχία σε όλο τον κόσμο είναι το Havana Club, τον Ron Cubay και το Santiago de Cuba.
- Στον αντίποδα –και υπάρχει μια επική διαμάχη ανάμεσα στα ρούμι που παράγονται στην Κούβα και αυτού- το ρούμι Bacardi υποστηρίζει ότι φτιαχνόταν στα κτήματα της οικογένειας Bacardi στην Κούβα, μέχρι που αυτή εξορίστηκε από την κυβέρνηση Κάστρο για να αναγκαστεί να καταφύγει στο Μαϊάμι, να φτιάξει φυτείες και να συνεχίσει την παραγωγή ρούμι με την αυθεντική Κουβανέζικη συνταγή!
- Αντίθετα με ό,τι λέγεται, το κοκτέιλ Μojito δεν ήταν το αγαπημένο ποτό του Hemingway. Ο Χέμινγουεϊ έζησε στην Αβάνα της Κούβας και μπορεί να έπινε περιστασιακά Mojito αλλά η σύνδεσή του με τον συγγραφέα οφείλεται μάλλον στις προσπάθειες μάρκετινγκ του μπαρ La Bodeguita del Medio. Μια χειρόγραφη επιγραφή που φέρεται να γράφτηκε από τον Χέμινγουεϊ στον τοίχο του φημισμένου μπαρ και διακηρύσσει την αγάπη του για το κοκτέιλ είναι πιθανόν πλαστογραφία. Ως διαβητικός, ο συγγραφέας έπινε τα περισσότερα από τα ποτά του (συμπεριλαμβανομένου του αψέντι και του διπλού Daiquiri) χωρίς ζάχαρη. Λογικά, το γεμάτο ζάχαρη Mojito σίγουρα δεν θα ήταν από τα αγαπημένα του.
- Το γόνιμο έδαφος και το υγρό κλίμα της Κούβας είναι ιδανικά για την καλλιέργεια γεωργικών προϊόντων όπως το ζαχαροκάλαμο και ο καπνός, γι’ αυτό και οι κουβανέζικες καλλιέργειες είναι διάσημες για την ποιότητα που χαρακτηρίζουν τόσο το ρούμι όσο και τον καπνό/πούρα που παράγονται από αυτές. Η Κούβα μάλιστα παράγει ένα ελαφρύτερο, πιο crispy ρούμι απ’ ό,τι άλλα νησιά εκεί γύρω, χάρη σε ένα παλαιό αίτημα του Ισπανικού Στέμματος, το οποίο προτιμούσε έτσι τα αλκοολούχα ποτά του.
- Η Κούβα πρωτοστάτησε στον τρόπο με τον οποίο φτιάχνονται και σερβίρονται τα περισσότερα ρούμι από τις ισπανόφωνες χώρες. Έχει δε συμβάλλει ιδιαίτερα στην ανάπτυξη της κουλτούρας του bartending και των cocktails παγκοσμίως. Λογικό, αφού υπήρξε νούμερο ένα προορισμός των Αμερικανών κατά την διάρκεια της Ποτοαπαγόρευσης!
Κάθε κουβανέζικη εταιρεία που παράγει ρούμι έχει τους δικούς της experts που λέγονται Μaestros Roneros. Είναι αυτοί που θα σας ξεναγήσουν στην γευσιγνωσία και τα μυστικά του κάθε ρούμι. Μαθαίνουμε για παράδειγμα ότι μερικά λευκά ρούμι εμφιαλώνονται και πωλούνται αμέσως μετά την ωρίμανση, ενώ άλλα ξαναγυρίζουν σε βαρέλια και γερνούν περισσότερο. Το λευκό ρούμι είναι λείο και απαλό στη γεύση και μοναδικό στην ικανότητά του να αναμειγνύεται καλά με άλλα ποτά σε κοκτέιλ. Το dark ρούμι που έχει μεγαλύτερη ηλικία είναι καλό να το πιείτε σκέτο, ειδικά όταν μοιράζεστε ένα μπουκάλι με καλή παρέα καπνίζοντας πούρα μετά από ένα εκλεκτό δείπνο κατά την παράδοση του sobremesa (“πάνω από το τραπέζι”).
- Δεν νοείται ταξίδι στην Κούβα χωρίς προσκύνημα στα μπαρ της με δοκιμή ρούμι και των καλύτερων κοκτέιλ του. Εκτός από τα δύο θρυλικά και αγαπημένα του Χέμινγουεϊ μπαρ La Bodeguita del Medio και La Floridita, υπάρχουν πολλά και καλά μπαρ διασκορπισμένα στα δρομάκια της Αβάνα. Δείτε μια εναλλακτική λίστα και τον χάρτη της εδώ
Τα τέσσερα πιο γνωστά κοκτέιλ ρούμι για να τα δοκιμάσετε στην Κούβα είναι το Μοχίτο (Mojito), το Ντάκιρι (Daiquiri), το Κούμπα Λίμπρε (Cuba Libre) και το Ζόμπι (Zombie).
Μπορείτε να ζήσετε την μαγεία της Κούβας και του ρούμι ταξιδεύοντας μαζί μας εκεί.
Δείτε πότε και λεπτομέρειες εδώ