Ταξίδι στο Περού: Η Χώρα του Θεού Ήλιου από το Α ως το Ω

Ποιος δεν έχει ονειρευτεί ένα ταξίδι στο Περού; Και τι είναι αυτό που το κάνει μοναδικό σαν ταξιδιωτικό προορισμό –μια κατηγορία από μόνο του;
Μπορεί να είναι οι Ίνκα, η ιστορία, ο πολιτισμός και τα μνημεία που άφησαν στην ανθρωπότητα που έκαναν το Περού δημοφιλή ταξιδιωτικό προορισμό στα τέλη του προηγούμενου αιώνα αλλά η φύση του με της ακραίας ομορφιάς τοπία, η σπάνια πανίδα του και η γοητεία των ανθρώπων και της καθημερινότητάς τους είναι αυτά που κάνουν κάθε ταξίδι σε αυτή τη χώρα, μία μοναδική ολιστική εμπειρία.
Ονειρεύεστε ή προγραμματίζετε ένα ταξίδι στο Περού; Αυτά είναι όλα όσα πρέπει να ξέρετε γι’ αυτό από το Α ως το Ω!

AΑρεκίπα, η Λευκή Πολιτεία. Πήρε το όνομά της από τους πολυάριθμους ναούς και τα σπίτια που είναι χτισμένα με sillar (λευκός βράχος ηφαιστειακής λάβας). Κείτεται σε μία εύφορη κοιλάδα περιτριγυρισμένη από τρία ηφαίστεια. Η περιοχή κατοικούνταν ήδη από το 5.000 π.Χ. και κατά τον 16ο αιώνα αποτέλεσε σημαντικό διαμετακομιστικό κέντρο αγροτικών προϊόντων της αυτοκρατορίας των Ίνκα, πριν καταστραφεί από σεισμό. Η σύγχρονη πόλη ιδρύθηκε στις 15 Αυγούστου 1540 από τον Γκαρσί Μανουέλ ντε Καμπαχάλ, απεσταλμένο του Φρανσίσκο Πισάρρο και σήμερα είναι η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη του Περού μετά την Λίμα, η πιο πυκνοκατοικημένη και ένα δημοφιλές γαστρονομικό κέντρο, για την ακρίβεια η Γαστρονομική Πρωτεύουσα του Περού.

ΒΒικούνια. Η βικούνια (Vicugna vicugna) είναι το ένα από τα δύο είδη άγριων Νοτιοαμερικανικών καμηλίδων, που ζει στις αλπικές περιοχές των Κεντρικών Άνδεων. Η βικούνια κυνηγήθηκε από τον άνθρωπο για το μαλλί της και σήμερα, παρ’ όλο που κατατάχθηκε στα είδη Ελάχιστης Ανησυχίας, είναι απειλούμενο είδος. Η βικούνια απεικονίζεται στον θυρεό του Περού. Για τις καμηλίδες θα μιλήσουμε περισσότερο αργότερα.

ΓΓέρικο Βουνό. Δηλαδή Μάτσου Πίτσου. Το Μάτσου Πίτσου βρίσκεται σε υψόμετρο 2.700 μέτρων στη Σιέρρα Βιλκαμπάμπα, στην αριστερή όχθη του παραπόταμου του Βιλκανότα, Ουρουμπάμπα. Απέχει 80 χιλιόμετρα από την πόλη Κούσκο. Η πόλη είναι χτισμένη επάνω σε μια πολύ στενή κύρτωση του ορεινού όγκου της Σιέρρα και συνδέει την πόλη με την κορυφή Χουαϊάνα Πίτσου, που σημαίνει η «νεαρή κορυφή». Παρότι οι ακραίες καιρικές και κλιματολογικές συνθήκες δεν είναι χαρακτηριστικό της περιοχής, σε σύγκριση πάντα με το γενικό σύνολο των κορυφογραμμών των Άνδεων, η ανθρώπινη κατοίκηση για μεγάλο χρονικό διάστημα στην πόλη Μάτσου Πίτσου, δεν είναι εφικτή. Αυτός είναι και ο κύριος λόγος που οι αρχαιολόγοι δεν δέχτηκαν ότι αυτή η πόλη αποτέλεσε το τελευταίο καταφύγιο των Ίνκα στη διάρκεια της ισπανικής κατάκτησης. Η πόλη ανακαλύφθηκε το 1911, στις 24 Ιουλίου, από τον Αμερικανό ιστορικό και αρχαιολόγο Χίραμ Μπίνγκαμ. Σήμερα πολλές εργασίες αναπαλαίωσης και αποκατάστασης έχουν μετατρέψει το χώρο σε ένα πολύ καλά διατηρημένο αρχαιολογικό μνημείο. Το Μάτσου Πίτσου κηρύχθηκε ως περουβιανό ιστορικό άδυτο το 1981 από την κυβέρνηση του Περού και από την UNESCO ως Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς το 1983. Είναι επίσης ένα από τα Νέα Επτά Θαύματα του Κόσμου από τις 7 Ιουλίου του 2007. Δεδομένου ότι αυτή η πόλη δεν λεηλατήθηκε από τους Ισπανούς όταν κατέκτησαν τους Ίνκα, θεωρείται ως ιδιαίτερα σημαντική πολιτιστική περιοχή για έναν λαό που έπαψε πλέον να υπάρχει. Η πρόσβαση στην πόλη δεν είναι εύκολη καθώς η πορεία μέχρι το υψόμετρο των 2.350 μέτρων γίνεται μόνο με τρένο ενώ το υπόλοιπο τμήμα ο επισκέπτης το κάνει υποχρεωτικά με τα πόδια.

ΔΔιαφορά ώρας. Η διαφορά ώρας Ελλάδας – Περού είναι 8 ώρες. Συγκεκριμένα το Περού είναι 8 ώρες πίσω και ΔΕΝ έχει θερινό ωράριο.
ναι 8 ώρες πίσω και ΔΕΝ έχει θερινό ωράριο
ναι 8 ώρες πίσω και ΔΕΝ έχει θερινό ωράριο

ΕΕνδυμασίες. Τo Περού απλώνεται ανάμεσα στον Ειρηνικό Ωκεανό από Δυσμάς και την Ζούγκλα του Αμαζονίου από Ανατολάς ενώ το διασχίζει η οροσειρά των Άνδεων. Το 60% του εδάφους του είναι ζούγκλα και τροπικό δάσος (RAINFOREST). Εύφορες κοιλάδες και άφθονα παγωμένα νερά εναλλάσσονται με δάση, αχανή ερημικά τοπία και χιονισμένες βουνοκορφές. Τα πλούσια σε μέταλλα ηφαιστειογενή εδάφη προσθέτουν κι άλλα χρώματα σε αυτήν την μοναδική φυσική παλέτα. Σαν αποτέλεσμα οι εικαστικές τέχνες και η παράδοση των Περουβιανών σε όλο της το εύρος -το φαγητό και οι πρώτες ύλες του, χειροτεχνίες, χαλιά και υφάσματα, και φυσικά οι παραδοσιακές φορεσιές των Περουβιανών- χαρακτηρίζονται όλα από πολυχρωμία με τα χρώματά τους να είναι έντονα, θερμά και γήινα.
Οι φορεσιές των βουνίσιων χαρακτηρίζονται από το χρώμα της φούστας και τα Ponchos τους, κυρίως στις περιοχές Αρεκίπα, Κούσκο κ.α. Αν και οι φορεσιές των ανθρώπων της πόλης και του βουνού διαφέρουν, όλες έχουν ζωντανά χρώματα και έχουν βάση τους το μαλλί της βικούνια. Οι κάτοικοι του ορεινού Περού χρησιμοποιούν το chullo, το οποίο είναι ένα μάλλινο καπέλο που καλύπτει τα αυτιά. Στην ακτογραμμή, τα ρούχα είναι φτιαγμένα από βαμβάκι και μετάξι. Οι άνδρες συνήθως έχουν κι ένα καπέλο φτιαγμένο από άχυρο για να τους προστατεύει από τον καυτερό ήλιο. Στη ζούγκλα, οι άνδρες και οι γυναίκες ορισμένων φυλών φορούν έναν χιτώνα ραμμένο στα πλάγια, διακοσμημένο με γεωμετρικά μοτίβα, στις χρωματικές αποχρώσεις του περιβάλλοντος που λέγεται cushma. Καπελάκια, τσάντες, υφάσματα, πόντσος και κοσμήματα είναι πάμφθηνα και αποτελούν δέλεαρ για ψώνια.

ΖΖωάκια. Σπάνια και πανέμορφα. Το Περού είναι μία από τις πιο πλούσιες σε βιοποικιλότητα χώρες στον κόσμο, με περισσότερα από 1.730 είδη πουλιών και 4.200 είδη πεταλούδων, αριθμός που υπερβαίνει το σύνολο των ειδών στη Βόρεια Αμερική και την Ευρώπη.
Η πανίδα του Περού έχει την πολυμορφία του εδάφους του και υπάρχουν κάποια είδη που μόνο στο Περού θα συναντήσεις. Μεταξύ αυτών είναι:

– O Κόνδορας των Άνδεων, το μεγαλύτερο πτηνό στον κόσμο, με ύψος μεγαλύτερο από 1 μέτρο και έκταση 3,8 μέτρων, που ζυγίζει μεταξύ 11 και 15 κιλών.

– Το Περουβιανό άτριχο σκυλί. Αυτή η φυλή σκύλου είναι ενδημική στο Περού και η ύπαρξή της χρονολογείται από την εποχή πριν τους Ίνκα.

– To Ροζ Δελφίνι.

– Το Γιάμα (Λάμα). Το λάμα (Llama glama), προφέρεται στα ισπανικά: Γιάμα, στα ελληνικά προβατοκάμηλος, είναι θηλαστικό που ανήκει στην οικογένεια των Καμηλιδών, είναι δηλαδή συγγενές της καμήλας. Έχει ύψος 1,70 μ. περίπου και βάρος γύρω στα 100 κιλά. Το τρίχωμά του είναι μακρύ, με χρώμα καστανοκόκκινο, λευκό ή μαύρο, ανάλογα με το είδος. Ζει στα ψηλά οροπέδια του Περού και της Βολιβίας. Προτιμά γενικά τα ψυχρά κλίματα και δεν κατεβαίνει σε ηλιόλουστες και ζεστές πεδιάδες. Εξημερώνεται, και από τους ντόπιους χρησιμοποιούνται σαν μέσα μεταφοράς (τα αρσενικά), καθώς μπορούν να διανύσουν 30 χιλιόμετρα την ημέρα κουβαλώντας πάνω από 60 κιλά.

– Η Αλπακά. Η αλπακά είναι μικρότερη από το λάμα, φθάνοντας σε ένα μέτρο ύψος και ζυγίζει περίπου 70 κιλά. Η ίνα της γούνας της είναι υψηλής ποιότητας και το κρέας της είναι γνωστό ότι έχει χαμηλότερο επίπεδο χοληστερόλης από οποιοδήποτε άλλο κρέας στον κόσμο. Όπως και το γιάμα και αυτή εξημερώνεται.

– Η Βικούνια (Vicuña) για την οποία μιλήσαμε πιο πάνω είναι πρώτο ξαδέρφι με την Αλπακά αλλά ζει στην άγρια φύση.

– Το Guanaco, μια άγρια καμήλα που μπορεί να φτάσει έως 1,1 μέτρα ύψος, είναι ξαδέρφι με το λάμα, ωστόσο, η γούνα του είναι πιο πυκνή, κοντή και ακατάστατη. Έχει ένα καφέ χρώμα με γκρι ρίγες και μικρά μυτερά αυτιά.

ΗΗφαίστεια. Στην βιβλιογραφία αναφέρονται από 16 έως 36 ηφαίστεια σε ολόκληρο το Περού. Μόνο την Αρεκίπα περιτριγυρίζουν τρία από αυτά. Όσα κι αν είναι, το σίγουρο είναι πως δεν θα βαρεθείτε να βλέπετε ψηλές κορφές και ηφαιστειογενή εδάφη. Τα ηφαίστεια είναι ένα από τα πιο γοητευτικά πράγματα που μπορεί κανείς να απολαύσει στο ταξίδι του στο Περού και τα περισσότερα από αυτά είναι ενεργά.

ΘΘεός. O Θεός Ήλιος. Δηλαδή ο Inti (Ίντι). Ήταν ο σημαντικότερος θεός κι από αυτόν λεγόταν ότι προέρχονταν οι Αρχηγοί των Ίνκα.

ΙΊνκα. Οι Ίνκα (Inca) ήταν πολιτισμός και αυτοκρατορία της Νότιας Αμερικής κατά την Προκολομβιανή εποχή. Η αυτοκρατορία τους έπεσε με την κατάκτηση του Νέου Κόσμου από τους Ισπανούς. Πρωτεύουσά της ήταν το Κούσκο στο σημερινό Περού. Σε μια έκταση από τον Ισημερινό μέχρι τη Χιλή και την Αργεντινή, ζούσαν πάνω από 200 έθνη. Τα σημαντικότερα σχετικά ευρήματα βρίσκονται στους αρχαιολογικούς τόπους Κούσκο, Μάτσου Πίτσου, καθώς και στη λίμνη Τιτικάκα, δηλαδή όλα στο Περού.
Η ονομασία Ίνκα προέρχεται από το έθνος Ίνκα και ερμηνευόταν ότι είναι από την ονομασία του θεού Ήλιου (Ίντι). Αργότερα, το ίδιο όνομα το έδωσαν και στους λαούς που υποτάχθηκαν στους Ίνκα. Η αυτοκρατορία των Ίνκα αρχίζει περίπου από το 1430 και φτάνει μέχρι τον 16ο αιώνα, όταν καταλύεται από τον Ισπανό Φρανσίσκο Πισάρρο.

 

ΚΚούσκο. Το Κούσκο είναι μια πόλη στο νοτιοανατολικό Περού. Έχει πληθυσμό 300.000 κατοίκους, ενώ βρίσκεται σε υψόμετρο 3.500 μέτρων. Η πόλη αποτελούσε την αρχαία ιστορική πρωτεύουσα της αυτοκρατορίας των Ίνκα. Οι πρώτοι Ισπανοί κατέφτασαν στο Κούσκο στις 15 Νοεμβρίου 1533, ενώ επίσημα ανακαλύφθηκε το 1534 από τον Φρανσίσκο Πισάρρο. Πολλά κτίρια που κατασκευάστηκαν μετά την κατάκτηση του Περού έχουν ισπανικές επιρροές, αλλά εμπνέονται και από την αρχιτεκτονική των Ίνκα. Οι Ισπανοί έχτισαν εκκλησίες στη θέση των παλαιών ναών και επαύλεις στη θέση των αρχαίων παλατιών. Κατά τη διάρκεια της αποικιοκρατίας, η πόλη ευημερούσε χάρη στη γεωργία, την κτηνοτροφία, τα μεταλλεία και το εμπόριο με την Ισπανία .Το Κούσκο είναι αδελφοποιημένη πόλη με την Αθήνα κι έχει πολλά αξιοθέατα όπως ερείπια από το Παλάτι, το Ναό του Ήλιου και το Ναό των Παρθένων του Ήλιου. Από τη μετέπειτα περίοδο, από τα πιο σημαντικά κτίρια της πόλης είναι ο καθεδρικός του Αγίου Δομήνικου. Κοντά στο Κούσκο βρίσκεται και η πόλη Μάτσου Πίτσου.

ΛΛίμα. Η Λίμα είναι η πρωτεύουσα και η μεγαλύτερη πόλη του Περού. Είναι το πολιτικό, πολιτιστικό, οικονομικό και βιομηχανικό κέντρο της χώρας. Η πόλη βρίσκεται σε μια κοιλάδα την οποία διασχίζει ο ποταμός Ρίμακ (Rímac), στην ερημική ακτή της χώρας και δίπλα στον λιμένα του Ειρηνικού Καγιάο (Callao). Ιδρύθηκε από τον Ισπανό κατακτητή Φρανσίσκο Πισάρρο (Francisco Pizarro). Είναι γνωστή και ως «Πόλη των Βασιλέων», αφού για περισσότερους από τρεις αιώνες υπήρξε η σημαντικότερη πόλη στη Νότια Αμερική. Στη Λίμα σήμερα κατοικεί περίπου το ένα τρίτο του πληθυσμού του Περού. Η μητροπολιτική περιοχή καλύπτει και το λιμένα Καγιάο και είναι μία υπέροχη πόλη για να ξεναγηθεί και ζήσει κανείς.

ΜΜπαγιέστας. Νησιά Μπαγιέστας. Τα νησιά Μπαγιέστας, ή αλλιώς Βαλλίστρα, ονομάστηκαν έτσι από τους Ισπανούς λόγω των φυσικών αψίδων που σχηματίζουν. Πάνω στα βράχια και στις ψηλότερες άκρες των νησιών υπάρχουν κουρνιασμένα αναρίθμητα θαλασσοπούλια- πελεκάνοι, γλαρόνια, γλάροι, σούλες, ποικιλία κορμοράνων, ακόμη και πιγκουίνοι του Χούμπολτ. Μολονότι το θέαμα των πιγκουίνων μπορεί να φαίνεται παράξενο σε μια περιοχή της τροπικής ζώνης, τα πολύ παγωμένα νερά και τα άφθονα ψάρια τούς κάνουν να αισθάνονται «σαν στο σπίτι τους». Θαλάσσια λιοντάρια λιάζονται πάνω στις επιφάνειες των βράχων. Τα νησιά είναι, ως επί το πλείστον, σχηματισμοί βράχων οι οποίοι βυθίζονται κατακόρυφα στη θάλασσα.

ΝΝάσκα. Οι Γραμμές Nazca είναι μια συλλογή από γιγαντιαία γεωγλυφικά σχέδια ή μοτίβα χαραγμένα στο έδαφος, στην περουβιανή παράκτια πεδιάδα περίπου 400 μίλια νότια της Λίμα του Περού. Δημιουργήθηκαν από τον αρχαίο πολιτισμό Nazca στη Νότια Αμερική και απεικονίζουν διάφορα φυτά, ζώα και σχήματα. Το μεγαλείο των, ηλικίας 2.000 και χρόνων, Γραμμών Νάσκα γίνεται πλήρως αντιληπτό μόνο όταν παρατηρηθούν από τον αέρα δεδομένου του τεράστιου μεγέθους τους. Μία πτήση με ελαφρό αεροσκάφος υπό συνθήκες καλοκαιρίας θα σας μείνει κυριολεκτικά “χαραγμένη” στο μυαλό. Παρά το γεγονός ότι έχουν μελετηθεί για πάνω από 80 χρόνια, τα γεωγλυφικά αυτά σχέδια -τα οποία έχουν χαρακτηριστεί ως Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO από το 1994- εξακολουθούν να αποτελούν μυστήριο για τους ερευνητές.
Υπάρχουν τρεις βασικοί τύποι γραμμών Nazca: ευθείες γραμμές, γεωμετρικά σχέδια και εικονογραφικές παραστάσεις. Υπάρχουν πάνω από 800 ευθείες γραμμές στην παράκτια πεδιάδα, μερικές από τις οποίες έχουν μήκος 48 μίλια. Επιπλέον, υπάρχουν πάνω από 300 γεωμετρικά σχέδια, τα οποία περιλαμβάνουν βασικά σχήματα όπως τρίγωνα, ορθογώνια και τραπεζοειδή, καθώς και σπείρες, βέλη, ζιγκ-ζαγκ και κυματιστές γραμμές.
Οι γραμμές Nazca είναι ίσως πιο γνωστές για τις παραστάσεις περίπου 70 ζώων και φυτών, μερικά από τα οποία έχουν μήκος μέχρι και 1.200 πόδια (370 μέτρα). Παραδείγματα περιλαμβάνουν μια αράχνη, κολίβριο, κάκτο φυτό, μαϊμού, φάλαινα, λάμα, πάπια, λουλούδι, δέντρο, σαύρα και σκύλο. Οι άνθρωποι της φυλής Nazca δημιούργησαν και άλλες μορφές, όπως μια ανθρωποειδή φιγούρα (με το παρατσούκλι “The Astronaut”).
Οι ανθρωπολόγοι πιστεύουν ότι ο πολιτισμός της Nazca, που ξεκίνησε γύρω στα 100 π.Χ. και άκμασε από την Α.Δ. 1 έως 700, δημιούργησε την πλειοψηφία των γραμμών Nazca. Οι πολιτισμοί Chavin και Paracas, που προηγούνται της Nazca, μπορεί επίσης να έχουν δημιουργήσει μερικά από τα γεωγλυφικά.
Οι γραμμές Nazca βρίσκονται στις πεδιάδες της λεκάνης απορροής Rio Grande de Nasca, ένας αρχαιολογικός χώρος που εκτείνεται σε περισσότερα από 75.000 εκτάρια και είναι ένα από τα πιο ξηρά μέρη της γης. Το έδαφος της ερήμου καλύπτεται με ένα στρώμα βότσαλο επικαλυμμένο με οξείδιο του σιδήρου με πολύ σκουριά. Οι αρχαίοι λαοί δημιούργησαν τα σχέδιά τους, αφαιρώντας το και αποκαλύπτοντας την πιο ανοιχτόχρωμη άμμο κάτω. Πιθανότατα ξεκίνησαν με μοντέλα μικρής κλίμακας και αύξησαν προσεκτικά τις αναλογίες των μοντέλων για να δημιουργήσουν τα μεγάλα σχέδια. Τα περισσότερα από τα γνωστά γεωγλυφικά σχηματίστηκαν με την αφαίρεση των πετρωμάτων από τις άκρες των σχημάτων (δημιουργώντας ένα είδος περιγράμματος), ενώ άλλα σχηματίστηκαν με την αφαίρεση των βοτσάλων από το εσωτερικό των σχημάτων. Δεδομένης της μικρής ποσότητας βροχής, ανέμου και διάβρωσης στην έρημο, τα γεωγλυφικά παρέμειναν σε μεγάλο βαθμό αλώβητα καθ ‘όλη τη διάρκεια των αιώνων.
Πιο πρόσφατες έρευνες υποδηλώνουν ότι ο σκοπός των γραμμών Nazca σχετίζεται με το νερό, ένα πολύτιμο εμπόρευμα στις άγονες εκτάσεις της παράκτιας πεδιάδας του Περού. Τα γεωγλυφικά δεν χρησιμοποιήθηκαν ως σύστημα άρδευσης ή ως οδηγός για την εξεύρεση ύδατος, αλλά ως μέρος μιας τελετουργίας στους θεούς – μια προσπάθεια να φέρουν την απαιτούμενη βροχή.

ΞΞινό. Όπως το κλασικό παραδοσιακό και πεντανόστιμο πιάτο των Περουβιανών. Το ceviche.
Δείτε την συνταγή του εδώ

ΟΟυράνιο Τόξο. Το Βουνό του Ουράνιου Τόξου. Πολύ κοντά στο Κούσκο, στις Άνδεις, το χιόνι έκρυβε για αιώνες αυτόν τον θησαυρό, τα χρωματιστά βουνά του Περού. Μόλις λίγα χρόνια νωρίτερα, το λιώσιμο του χιονιού αποκάλυψε αυτό το χάρμα οφθαλμών, που η φύση έφτιαξε από τα μέταλλα που ξέβρασαν τα ηφαίστεια στο πέρασμα του χρόνου.

ΠΠλωτά Χωριά. Στην καρδιά της λίμνης Τιτικάκα ακόμα ένα θαύμα που μόνο στο Περού μπορείς να ζήσεις. Βαρκάδα στη λίμνη και πρόσω ολοταχώς στα μοναδικά «πλωτά νησιά» που είναι φτιαγμένα από καλάμια και που κατοικούνται εδώ και αιώνες από τους Ινδιάνους Ούρος. Ένας άλλος κόσμος σε περιμένει να τον εξερευνήσεις.

ΡΡάτσι. Ινκαϊκός αρχαιολογικός χώρος στον οποίο ξεχωρίζει ο ναός του θεού των Ίνκα Βαϊρακότσα, που πιστεύεται ότι, πριν την καταστροφή του από τους Ισπανούς, είχε την μεγαλύτερη σε έκταση στέγη κτιρίου της αυτοκρατορίας.

ΣΣιέρα. Η λέξη Sierra -με έντονη και λίγο συρτή την προφορά του ρ- στα ισπανικά σημαίνει κορυφογραμμή και πριόνι. Δηλαδή Άνδεις – La Cordillera de los Andes. Η οροσειρά – θρύλος που ενέπνευσε ποιητές και λογοτέχνες, την αποτύπωσαν στο σελιλόιντ πάμπολλες ταινίες, ύμνησαν χιλιάδες φωτογράφοι και έκρυψε στα δάση και τις σπηλιές της επαναστάτες και αντάρτες που άλλαξαν την ιστορία του Κόσμου. Πρόκειται για την μεγαλύτερη οροσειρά πάνω στη Γη. Διασχίζει την Δυτική Νότιο Αμερική σε ένα συνολικό μήκος 7.000 χιλιομέτρων, με πλάτος από 200-700 χιλιόμετρα και μέσο υψόμετρο 4.000 μέτρα. Στις κορφές τους οι Άνδεις φιλοξενούν τα ψηλότερα ηφαίστεια του κόσμου, τα περισσότερα από τα οποία είναι ενεργά. Χωρισμένες σε τρεις κλιματικές “περιοχές”, την τροπική, την υγρή και την ξηρή, οι Άνδεις στέκονται περήφανες κόντρα στους ανέμους που έρχονται από τον ωκεανό και που μαζί με τις ακραίες καιρικές συνθήκες των κορφών τους τούς έδωσαν την χαρακτηριστική πριονωτή μορφή τους, αυτήν που οι Ισπανοί λένε Σιέρα!

ΤΤιτικάκα. Ακόμα μία μοναδικότητα του Περού. Η λίμνη Τιτικάκα είναι πιο ψηλά σε υψόμετρο από όλες τις άλλες λίμνες του κόσμου –βρίσκεται σε ένα οροπέδιο των Άνδεων στα 3.812 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας και είναι η μεγαλύτερη σε όγκο υδάτων λίμνη της Νότιας Αμερικής. Το νερό της είναι βρόχινο ή προέρχεται από την τήξη του χιονιού των γύρω βουνοκορφών και τα πέντε ποτάμια που εκβάλλουν σε αυτήν. Είναι πλωτή και στις όχθες και στα 41 νησιά της φιλοξενεί πολλά χωριά με τους κατοίκους τους να ζουν σε φυλές διατηρώντας πολλά από τα ήθη, τα έθιμα και τις παραδόσεις τους από την εποχή των Ίνκας.

ΥΥψόμετρο. Αν υπάρχει μία χώρα στον κόσμο στην οποία το υψόμετρο έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην ιστορία αλλά και την κουλτούρα της, αυτή είναι το Περού. Οι περισσότεροι τουριστικοί προορισμοί του Περού είναι σε υψόμετρο από 1.900-6.746 μέτρα, δηλαδή πάνω από το ύψος του όρους Κόζιακα στα Τρίκαλα και πολύ πάνω από το ύψος της Πάρνηθας. Τι σημαίνει αυτό; Τα μεγάλα ύψη είναι αφιλόξενα για τους ανθρώπους, έτσι οι αρχαίοι κάτοικοι του Περού προκειμένου να επιβιώσουν σε αυτά ανέπτυξαν ένα συγκεκριμένο τρόπο καθημερινότητας και ειδική διατροφή. Σήμερα ο ταξιδιώτης για να ανέβει στα αξιοθέατα που είναι πολύ ψηλά, όπως το Μάτσου Πίτσου, αρκεί να είναι σε καλή φυσική κατάσταση, να ενυδατώνεται καλά, να αποφεύγει το αλκοόλ και το κάπνισμα και να τα κάνει όλα… αργά. Προκειμένου να αποφύγουν το “soroche” όπως αποκαλείται η “ασθένεια του υψόμετρου” αρκετοί δοκιμάζουν το μάσημα φύλλων κόκας. Η κόκα είναι φυτό που ενδημεί στην περιοχή των Άνδεων. Η καλλιέργεια φυτών κόκας είναι παραδοσιακή καλλιέργεια της περιοχής αυτής και συνδέεται με παραδοσιακούς τρόπους επιβίωσης σε μεγάλο ύψος. Το μάσημα των φύλλων της κόκας, συνιστά στοιχείο της πολιτισμικής παράδοσης των εκεί ιθαγενών πληθυσμών.

ΦΦρύδι  της Ζούγκλας. Τo 63% του Περού είναι ζούγκλα. Τροπικά δάση με απίστευτη σε πλούτο χλωρίδα και πανίδα, τροπικό κλίμα -μιλάμε για Αμαζόνιο- και πολλά ποτάμια που διασχίζουν τα δάση “έρποντας” σαν φίδια ανάμεσά τους. Απίστευτη ομορφιά, απίστευτος φυσικός πλούτος και απίστευτη πρόκληση για τον απαιτητικό ταξιδιώτη. Κανείς δεν ξέρει με σιγουριά γιατί οι ντόπιοι ονόμασαν αυτήν την περιοχή Φρύδι της Ζούγκλας. Αν όμως δείτε την περιοχή με το μάτι ενός δορυφόρου, όντως το σχήμα της μοιάζει με φρύδι. Το ερώτημα είναι πώς την είχαν δει από τόσο ψηλά οι αρχαίοι κάτοικοι της περιοχής…

ΧΧουμίτας (Humitas). Παραδοσιακό περουβιανό φαγητό. Στην κεντρική περιοχή των Άνδεων, οι humitas παρασκευάζονται με φρέσκο καλαμπόκι σε συνδυασμό με λαρδί, αλάτι και φρέσκο τυρί για ένα αλμυρό πιάτο ή με φρέσκο καλαμπόκι, λαρδί, ζάχαρη, κανέλα και σταφίδες για ένα γλυκό. Αλμυρές χουμίτας μπορούν επίσης να παρασκευαστούν με γλυκάνισο.
Οι humitas παρασκευάζονται με καλαμπόκι τυλιγμένο σε φύλλα καλαμποκιού και μπορούν να μαγειρευτούν σε βραστό νερό, σε φούρνο pachamanca (φούρνος μέσα στη γη) ή στον ατμό. Μπορούν δε να τυλιχτούν με διάφορους τρόπους.

ΨΨωμί. To Περού φημίζεται για τη γαστρονομία του – αυτή την στιγμή είναι μέσα στους top γαστρονομικούς προορισμούς διεθνώς και όχι τυχαία. Ο ακατανίκητος συνδυασμός “Costa- Sierra- Selva” (ακτή – οροσειρά – ζούγκλα) όρισε την ιστορία και τον πολιτισμό αυτής της χώρας και αυτός με την σειρά του όρισε τις διατροφικές συνήθειες, την κουζίνα, την γαστρονομία και τις πρώτες ύλες τους. Η γη του Περού παράγει πάνω από 250 είδη πατάτας και οι Περουβιανοί πάνω από 450 είδη πεντανόστιμου, θρεπτικού ψωμιού. Ο σωστός ταξιδιώτης δεν θα αρνηθεί να δοκιμάσει όσα περισσότερα είδη μπορεί συνοδεύοντας τα ψητά και τις σαλάτες του μη ξεχνώντας και ένα φρεσκοψημένο ψωμί από φύλλα κόκας!

ΩΩκεανός. Ειρηνικός Ωκεανός. 2.414 χιλιόμετρα ακτογραμμής του Περού δέχονται τη δροσιά του μεγαλύτερου ωκεανού του πλανήτη. Μια στενή λωρίδα γης, που χωρίζεται από την ζούγκλα μέσω της οροσειράς των Άνδεων. Οι άνεμοι που έρχονται από τον Ισημερινό και το Δάσος του Αμαζονίου αφήνουν όλη τη δροσιά τους στη ζούγκλα και την ανατολική μεριά των Άνδεων που λειτουργεί σαν τείχος που εμποδίζει τους γεμάτους υδρατμούς ανέμους να προχωρήσουν δυτικά. Έτσι όλη η δυτική μεριά του Περού, la Costa, η ακτή, είναι ένας ξηρός, γεμάτος πέτρα και ερήμους τόπος. Οι ακτές είναι απόκρημνες ή με εντυπωσιακές παραλίες ή γεμάτες τεράστιους αμμόλοφους και όπου η φύση επιτρέπει την κολύμβηση γεμάτες κόσμο και wind surfers.

Κάπως έτσι κλείνει το μίνι αφιέρωμά μας στο Περού,την Χώρα του Θεού Ήλιου.Μια ευλογημένη χώρα που συνδυάζει μοναδικά αρχαίο πολιτισμό και μια ιστορία που έπαιξαν ρόλο στην εξέλιξη της ανθρωπότητας, εξαιρετικού κάλλους φύση με ακραίες και πολλές εναλλαγές και απίστευτη γαστρονομία.
Κανένας ταξιδιώτης στον κόσμο δεν μπορεί να λέγεται serial αν δεν έχει δώσει έστω 12 μέρες από τη ζωή του στο Περού.

…Αν ονειρεύεσαι κι εσύ αυτές τις 12 μέρες, κοίτα εδώ